Stembandjes

De stembandjes van onze kleine man werken prima. Zeker weten. Op zich prima natuurlijk alleen soms zou je willen dat ze het IETSJE minder goed deden...

Onze kleine man is een pretletter. Hij is bijna altijd vrolijk, sjanst er op los en als je ook maar enigszins gek doet of wat geluidjes naar hem maakt krijg je meteen een lach terug. Ook als hij lekker in zijn box even alleen ligt te spelen klinken er gezellige geluidjes uit de hoek van de kamer. En wederom; als je even boven de box gaat hangen dan krijg je direct een grijns. Heerlijk. Prutoogjes/ verkouden ons mannetje is en blijft een vrolijk ding.

Behalve als hij moe is. En als hij moe is dan is hij INEENS moe. Onze man gaat namelijk door; net zo lang tot hij ECHT moe is. En dan gaat hij gillen. Héél hard gillen. Net zo lang gillen en huilen tot hij zelf geen adem meer krijgt, dan even snel inademen en door. Je kunt dan van alles proberen. Negeren, afleiden, gek doen, liedje zingen, iets geven maar niets helpt dan meer. Het enige wat je dan zelf kunt doen (ook voor je eigen rust) is dan zo snel mogelijk zijn pyjama en slaapzak aantrekken, een papfles geven en naar bed brengen ('s avonds dan). Want ja... als meneer moe is, dan is hij moe. En dan moet hij NU naar bed. Laatst waren opa en oma hier met het eten en oma zei; "pff wat gilt hij HARD! Ik wist niet dat hij ook zó boos kon zijn en zó hard kon gillen!" Tja... Nou... Dat kan hij dus.

Naast zijn rare fratsen als hij moe is (geef dat dan net iets eerder aan mannetje dan is het allemaal niet zo moeilijk), krijgt meneertje ook een eigen mening. Ik hou er van. Een kind moet ook een eigen karaktertje hebben en daar hoort een eigen mening bij. Ons mannetje uit dit als volgt. Momenteel zit hij in de "pak-fase". Alles wat hij ziet wil hij pakken. Nou ja; ook wat hij niet ziet trouwens want als hij van papa de fles krijgt wordt hij constant bij wang of kin gegrepen (niet gepakt nee gegrepen!). Of zou dit zijn om te checken of hij zich nog moet scheren??? Hoe dan ook; alles moet gepakt. En ook snoertjes en telefoons moeten gepakt. En dat mag niet. Dan krijgt meneer een "nee" te horen en wordt het iets verder weg gelegd/ uit het zicht gehaald. En dan is meneer boos. Want hij wil het en hij mag het niet en dat is zwaar irritant. Dus ook dan laten we horen dat we stembanden hebben. Gelukkig duurt dat nooit lang. Het leven is ook wel ingewikkeld... Je wilt van alles ontdekken en bij veel dingen krijg je een "jaaaa! goedzo!" te horen en dan ineens een "nee" en dan mag iets niet!
Pffff lastig...

Naast de stembanden heeft meneer ook zijn tong ontdekt. Toen hij bezig was met zijn tandje hing elke keer zijn tong voorin zijn mond (mond open en dan tong tegen de binnenkant van zijn onderlip aan). Héél charmant (NOT). Nu steekt hij hem heel vaak uit. En soms gaat zijn handje er langs; met alle vingertjes tegelijk omhoog, omlaag, omhoog, omlaag langs het uitgestoken tongetje. Gek ding zo'n nat lapje...

Echt de wereld is zo bijzonder... Er valt zo veel te ontdekken en te leren!! :-)