woensdag 30 oktober 2013

Kijkertjes...

Oma zegt: "altijd als ik Thijs zie slaapt hij". Nou ons vriendje heeft hele mooie kijkertjes. En hij kan ze ook gebruiken! Hij is steeds langer wakker en kijkt dan volop om zich heen. Het liefst richting lampen of, overdag, richting het raam. Hoe dan ook; licht is zeer interessant.

Thijs heeft net twee dagen gehad waarop hij niet helemaal zichzelf is. Hij heeft dan huilbuien waarbij hij de ene keer vastgehouden wil worden, de andere keer juist even alleen in de box wil liggen. Dan weer een speen wil en hem dan juist weer uitspuugt. Hoe weet je dan wat hij wil en hoe hoor je het verschil? Dat is wat zijn papa vroeg. Nou eh.. niet! Gewoon domweg proberen en dan hopen dat je een keer goed gokt :-)
Een paar weken geleden had Thijs ook twee of drie van die dagen. Regeldagen worden ze ook wel genoemd. Oma zei; jullie lezen te veel tegenwoordig. Vroeger dachten we gewoon; ach hij heeft zijn dag niet vandaag. Van de buurvrouw kreeg ik het welbekende "oei ik groei" in mijn handen. En dat loopt toch verbazingwekkend genoeg vrijwel gelijk met deze dagen. Toch de regeldagen dus? Even niet zichzelf omdat hij bezig is een sprongetje te maken. Of zoals een collegaatje zei; "hij wil iets wat hij nog net niet kan. Frustrerend!". (volgens de voetbaloom kwam het omdat Thijs Ajax had zien voetballen en dat was om te huilen geweest)
Hoe dan ook; het gaat ook weer over. En buiten dat hebben we nog steeds een ontzettend lief, tevreden mannetje.

We merken dat hij verandert. Hij heeft sinds kort een muziekmobiel boven de box en als we die aan zetten dan zie je dat hij de figuurtjes volgt. Ook kijkt hij ons bewuster aan (hij keek ons al wel aan maar het is toch anders). Ook kan meneer heel mooi lachen. Stuipjes had hij al. En soms twijfelden we al of het echt was maar sinds een paar weken is het hartstikke echt. En; de laatste tijd soms ineens met een kraaitje er bij. Echt superschattig. Hele gesprekjes kan hij soms voeren. Dan zegt hij "uhh" en als je dat herhaalt dan lacht hij en maakt hij een volgend geluidje. Heerlijk!

Zijn eigen handjes heeft hij nog niet door alhoewel van de week het even een halve seconde leek alsof hij ineens zijn eigen knuistje zag. Mooi om te zien hoe ons mannetje zich aan het ontwikkelen is en hoe hij aan het veranderen is.

Na de fles maakt meneer vrij standaard een geluid (soort keel schrapen). En; zeer regelmatig begint hij daarmee en dan schrikt hij zich helemaal wild van zijn eigen geluid. De armpjes gaan dan beiden de lucht in en de ogen gaan wijd open en hij houdt direct op met zijn geluid. Mama kan het niet laten; ik lach je regelmatig uit op dat soort momentjes :-)

Volgende week gaat zijn oom op hem passen. Twee uurtjes want ik moet voor controle naar de gynaecoloog. En dat net onder flestijd. Niet heel handig dus. Ik had hem mee willen nemen naar het ziekenhuis en dat had ook best gekund maar eigenlijk is dit wel fijner. Ik ben benieuwd wat zijn oom er van vindt maar het gaat vast goed komen! Ik heb beloofd eerst zelf nog een luier te verschonen vlak voor ik weg ga maar ja... garanties zijn tot aan de voordeur... Van de week had ik hem verschoond en vlak daarna was hij helemaal nat. Daarna hoorde ik BLLLLLUP en liep het door zijn broek heen naar buiten. Net weer verschoond dacht meneer 5 minuten daarna opnieuw BLLLLUP en ja hoor luier nummer 3 :-) Ach ja; ooit wordt hij zindelijk.... haha

Hoe dan ook; het gaat goed hier!

Vanochtend heb ik voor het eerst met Thijs onder de douche gestaan. Heerlijk! Papa kwam hem brengen (Thijs plaste hem nog net even onder vlak voor hij Thijs over gaf aan mij) en dan heerlijk met zwitsal-shampoo met mama onder de warme douche. Wel gezellig. Anders dan het badje...

donderdag 24 oktober 2013

Papa-tijd!

Thijs ligt momenteel heerlijk te slapen alhoewel hij soms tussendoor wakker wordt door zijn snotneus/ niezen/ hoesten (alles half) waardoor hij schrikt en enigszins overstuur is.

Gisterenavond was manlief zomaar een woensdagavond vrij (normaal werkt hij dan) en hij besloot dat het de hele avond papa-tijd was. Eerst kreeg Thijs van papa de avondfles. Daarna hingen ze samen de was op en zetten ze koffie (oké papa dan; Thijs ging mee in de buikdrager) en daarna saampjes op de bank. Heerlijk! Ik heb zo zitten genieten van het kijken naar mijn mannetjes... Thijs had op de bank wel een half uur lang volledige aandacht en kletste af en toe tegen zijn vader "eeeh" en "uhh" en papa kletste terug. En ja hoor papa werd tussendoor ook getrakteerd op af en toe een grijns of een kraaitje. Heerlijk!

Ik zei manlief dat hij nog maar 5 maandagen hoefde te werken voordat hij elke maandag lekker tijd met zijn kind had en dat had hij zich nog niet beseft want dat viel hem reuze mee! En zo'n avondje gezellig met zijn zoon geeft energie.

Op naar nog véél meer vader-zoon-momentjes :-)

maandag 21 oktober 2013

Uche-uch

Wakker worden met groene, dichtgeplakte oogjes,
knorren bij het ademhalen,
af en toe niezen;
ja hoor ons mannetje is weer verkouden!

Nu moet hij ook af en toe hoesten. En dat is blijkbaar een gekke gewaarwording.
Hij hoest dan 2 of 3x achter elkaar maar lijkt daar zelf van te schrikken of het niet te snappen want als je ziet hoe die oogjes staan dan hij lijkt te denken "mama wat was dat nou?!" Dat is best zielig...

Als hij lang op zijn rug ligt wordt hij wat onrustig want; dan is ademen erg lastig. Overeind hangend tegen de warme buik van papa of mama is toch echt het fijnste.

Ach mannetje... ook deze verkoudheid gaat wel weer over hoor!!

donderdag 17 oktober 2013

Opgeruimd staat netjes!

Echt laat me beginnen te zeggen dat we enorm hebben genoten van de vele kaartjes, kraambezoekjes, kadootjes, enzovoorts. Vol trots hebben we een enorm lang touw door de kamer gehad met daar aan alle 78 (!) kaartjes en de tafel stond vol met al het gekregen speelgoed. De kleertjes lagen daar niet bij; die deed ik meteen in de was en in de kast.

Maar; hoe leuk ook, op een gegeven moment was ik het zat. En nu heb ik alle kaartjes dus in een doos gedaan (op een ander moment wordt dit nog ingeplakt), het touw naar beneden gehaald. De vlaggenlijn met zijn naam is van het raam en ligt keurig opgevouwen in de kast voor als hij 1 jaar wordt en hij vol trots weer opgehangen kan worden.

Het dressoir waar we niet zo heel goed bij konden achter de kaartjes was een verzamelplekje geworden voor post (belastingpapieren, kinderopvang, kinderbijslag, enzovoorts). Nu is hij leeg en zit alle post van ons vriendje in zijn eigen map.

De vensterbank is weer geordend en alleen op de tafel staat nu nog het speelgoed. Nu hebben wij een speelgoedkist beneden maar die ga ik hier niet mee vullen. Waarom niet? Omdat ik vind dat ons vriendje eerst zelf de kans moet hebben om met zijn eigen speelgoed te spelen voordat neefje/ nichtjes/ anderen hier mee kunnen spelen. En dus gaat het gekregen speelgoed vanavond of morgen naar zijn kamertje in een andere speelgoedkist. Daar kan het wachten tot Thijs groot genoeg is.

Ik ben benieuwd wat manlief er van vindt als hij thuis komt (hij mag alleen nog het spandoek van het balkon en de schildpad uit de tuin halen van t weekend) maar ik vind ons huis ineens een stuk leger (en groter). En daardoor mijn hoofd ook.

Fijn! We gaan maar eens 'normaal' doen ;-)

maandag 14 oktober 2013

Voetbal en buikpijn...

Afgelopen vrijdagavond was er voetbal op televisie. Manlief en ik hebben beiden niets met voetbal (ja als heel NL op zijn kop staat vanwege een EK of WK vinden wij het ook wel leuk als Nederland wint maar ach eigenlijk slapen we er niet minder om als ze verliezen). Hoe dan ook; hier in huis staat er ook geen voetbal aan.
Vrijdag speelde het Nederlands elftal en waren er vrienden hier die graag even de stand wilden zien. En; aangezien Thijs net wakker was vanwege een fles maakten we de volgende foto die we naar de voetbaloom stuurden:

Oom:
Heeeeeeeeel goed!!!!
Maar niet te veel naar die feyenoorders kijken

Ik:
Ja eh niet te moeilijk maken nu he?

Oom:
Jawel
Want loopt geen ajaxcied in het veld nu
Maar goed, oranje kijken kan geen kwaad.
Ho! Speelt er toch 1 van ajax

Pfff je kunt het ook niet snel goed doen bij deze oom he? haha


Los van het voetbal gaat het goed hier. Ons vriendje groeit goed en met mijn gezondheid gaat het ook prima (behalve een prikkende keel maar het is ook wel weer fijn verkoudheidseizoen natuurlijk). Soms heeft Thijs wat last van zijn buik. Zo ook gisterenavond en vanochtend vroeg. Manlief vindt dit nogal frustrerend. Een vieze luier kun je wat aan doen. Honger? Daar weten we ook wel wat op. Maar die krampjes waarbij hij zich tussendoor laat troosten maar verder ligt te kermen en te wurmen... Ja daar kun je niet zo heel erg veel mee (behalve warm houden, hand op het buikje, rondjes lopen, enzovoorts). Soms helpt gewoon even geen één trucje. En dat is best wel eens lastig. Vooral manlief heeft hier moeite mee. Hij voelt het als falen als hij dan wat gefrustreerd ontdekt dat er geen één trucje werkt. Vanmorgen vroeg heb ik ons vriendje overgenomen zodat manlief zich nog eventjes om kon draaien want ach; ik heb verlof en hij moet werken tenslotte.
En gelukkig heeft ons kleine vriendje niet zo heel vaak last van krampjes.
En gelukkig huilt ons mannetje niet eindeloos en troosteloos als hij krampjes heeft.
En gelukkig gaf het CB aan dat ons kleintje nu op het hoogtepunt zit van krampjes en dus valt het best mee allemaal en wordt het vanzelf een keer minder.

Het komt wel goed. Vandaag was manlief tussendoor vrij en hebben we maar een flinke wandeling gemaakt met Thijs. Heerlijk even de frisse lucht in. Altijd goed!

vrijdag 11 oktober 2013

**gaaaaaaap**

Ja fijne titel he? :-)
In het begin was het wel te doen die nachten. Nu merken we allebei dat het ons toch op gaat breken. Manlief omdat hij overdag natuurlijk gewoon moet werken en elke keer wel gewoon wakker is. Hij heeft met de boodschappen maar een paar blikjes energy drink ingeslagen en beweert dat hij het daarmee wel gaat trekken nu.

Ik merk dat het kolven (ben ik zo drie kwartier verder) me opbreekt naast natuurlijk de luiers en de voedingen want; doordat ik fulltime kolf ben ik dubbel zo lang bezig met voedingen. En aangezien het mannetje nu op 6 voedingen per etmaal zit, ben je zo'n 6x een uur en drie kwartier bezig met voedingen (incl. kolven dus). Das best veel tijd van je dag! Tussendoor slapen lukt me vaak niet omdat ik dus aan het kolven/ flesjes aan het schoonmaken ben e.d. als Thijs eventjes in bed ligt. Ik merk dat dit me af en toe wat opbreekt maar goed; ooit gaat die nacht er af en dat scheelt al... ;-)

Ons mannetje doet het nog steeds supergoed en daar gaat het om toch?
En ach ja dat energietekort... Dat hoort er dan ook maar weer gewoon bij!

Desondanks zijn we nog steeds enorm verliefd op ons mooie mannetje!

dinsdag 8 oktober 2013

Eerste keer CB

Morgen is Thijs een maand oud en vandaag mocht hij samen met mama voor de eerste keer naar het consultatiebureau. Zijn gewicht zit nu op 5150 gram (volgens papa ben je nu officieel een "speknekje") en de lengte is geschat op 55 cm. Waarschijnlijk is hij iets langer maar Thijs was niet van plan zijn benen te strekken voor de vreemde mevrouw op het CB (en thuis doet hij natuurlijk niet anders).

Daarna naar de arts waar Thijs vrijwel het hele gesprekje heeft laten horen dat zijn longen en stembanden prima werken :-) Verder was zijn hoofdje mooi rond, zijn hartje prima (geen ruisje oid), zijn longen prima (behalve het geluid en volume ook geen vocht oid te horen). Oogjes prima (ja die wilden we eerst niet laten zien maar even bij mama over de schouder kijken we toch weer nieuwsgierig de wereld in). Sterk nekje (maar dat hadden wij ook al gezien bij hem) en beentjes en heupjes lijken prima in orde. Voor de heupjes mag hij met de leeftijd van 3 maand voor alle zekerheid en dubbele check ook nog een echo omdat de tante van Thijs een spreidbroekje heeft gehad vroeger. Nou ik ga er niet vanuit dat er iets aan de hand is (dan had ze dat nu al wel gezien denk ik) maar goed; beter dubbel gecheckt dan een keer te weinig. Ze vond Thijs een mannetje met een mooie, wijze, heldere blik.

11 november mag Thijs weer en dan gaan we voor de prikken.

Verder gaat het prima hier. Papa vindt dat hij Thijs toch wel vrij weinig ziet met zijn werktijden en probeert in de tijden dat hij wel thuis is zo veel mogelijk met Thijs te doen. Vooral in het begin van de week merken we dit aangezien manlief maandag t/m woensdag de hele dag én de avonden werkt. De eerste week was dit voor ons allebei erg wennen. Begrijp me goed; we redden ons prima hoor maar ik had ineens het gevoel dat ik bijna een alleenstaande moeder was. Natuurlijk waren we ook ontzettend verwend met de drie weken vakantie die manlief had vanaf de geboorte en het is natuurlijk een kwestie van wennen. Het komt best goed!

Thijs doet het prima; ja oké dat zeiden ze op het CB vanmorgen maar over het algemeen is het nog steeds een heel tevreden mannetje. Af en toe heeft hij wat mopperbuien en heeft hij knuffeltijd nodig maar dat vinden wij geen straf! Gisteren schrok manlief om 04:45u wakker omdat Thijs nog niet geweest was (normaal kwam hij tussen half 3 en 3u) maar ons mannetje lag nog heerlijk te slapen... Vannacht heeft hij zijn ritme totaal weer omgegooid. Onze energie is daardoor wel ver te zoeken soms (zeker 's nachts haha) maar ach dat hoort er allemaal bij he.

Thijs en ik gaan nog steeds elke dag wandelen want Thijs moet weerstand opbouwen en lekker buitenlucht snuiven en ik moet buitenlucht snuiven en dat buikje kwijt ;-) Ja en natuurlijk ook weer opbouwen wat betreft conditie.
Wat betreft mijn lijf; ik heb over het algemeen het idee dat ik weer redelijk terug ben naar hoe het was. Slechte dagen en goede dagen. Grappig is dat nu de bekkenpijn weg is, ik mijn rug weer voel (die werd toch echt ondergesneeuwd door andere pijn op het laatst). We worden dus weer onszelf. :-)

Toch handig hoor dat verlof; lekker de tijd samen met Thijs en ondertussen de kans om mijzelf weer op te schroeven...

dinsdag 1 oktober 2013

Thijs en mama samen

Gisteren is manlief weer begonnen met werken. Dat betekent dat Thijs en mama het rijk alleen hebben. En; dat papa vindt dat hij de fles van 19u écht mag doen omdat hij ook graag tijd met Thijs wil en overdag en 's avonds aan het werk is (die nachtflessen zijn niet zo leuk haha).

Manlief en ik appen overdag dus hij blijft redelijk op de hoogte maar Thijs en ik redden ons prima. De eerste weken deed manlief vast de luier of de fles als ik de kolf aanslingerde en nu moet ik alles zelf doen dus kost alles wel enorm veel meer tijd voor het gevoel maar ach we hoeven nog nergens perse op tijd te zijn dus moeten we ons er maar niet druk over maken.

Thijs is nog steeds verkouden maar lijkt wel iets meer lucht te krijgen.
Het eiwit blijkt een geniaal middel te zijn voor de rode, kapotte billetjes want die zijn al enorm verbetert!

Nog steeds gaan Thijs en ik elke dag een rondje wandelen want; dat is goed voor ons allebei en zolang het weer nog zo mooi is... Moeten we daar maar van genieten!

Donderdagochtend en donderdagavond krijgen we nog gezellig kraamvisite en vrijdag komen oom M. en tante B. weer even knuffelen. Tja als oom en tante heb je knuffelrechten als je een neefje hebt tenslotte..

Het enige wat ik soms lastig vind is de voeding. Ze zeggen altijd dat met borstvoeding je kindje en de natuur zichzelf regelen; wat je kindje nodig heeft maakt je lijf aan. Alleen telt dat natuurlijk niet met kolven. En dan zegt "men"; als je kindje goed groeit, tevreden is en voldoende luiers heeft gaat het goed. Vertrouw daar maar op. Ja en dat vind ik dus lastig he... Ik hou er veel meer van als iets gewoon lekker duidelijk is. Je kindje weegt zoveel? Oké dan moet er zoveel in een fles en zoveel flessen op een dag. En ja zo werkt een baby natuurlijk niet. En dat wéét ik wel maar dat vind ik dus nog wel lastig... In het begin werd het mannetje elke dag gewogen dus dan kon ik daar vanuit gaan maar nu niet meer. Dus nu moet ik dan zomaar "vertrouwen". Hmm... Loslaten...

Mama moet nog een hoop leren!

Hoe dan ook; over precies een week hebben we de eerste afspraak bij het CB. Dan horen we wel of het goed gaat... Vast wel (dat weet ik ook wel), maar mama vindt het wel erg fijn om weer even een bevestiging te krijgen...