Vanmorgen mocht onze kleine man voor zijn 11-maandenconsult naar het consultatiebureau. Op maandag dus op papadag maar deze flexibel-werkende-mama kon een uurtje later beginnen en zo ook eventjes mee.
Voor de cijfertjes: inmiddels weegt hij 10,3kg en is hij 77,2cm lang. Najaar/ winter wordt maatje 80 dus! Verder alles helemaal prima. Hij doet keurig alles wat hij zou moeten doen behalve het zelf gaan zitten. In de kinderstoel zit hij echt wel een deel van zijn broodje keurig los maar zelf gaan zitten vindt hij niet interessant genoeg ofzo.
Met beide handjes een piepklein propje oppakken keurig tussen duim en wijsvinger was geen probleem. Tijgeren kan meneer voor- en achteruit. Kruipen hoefde hij nog niet te kunnen. Al snapt hij de kruiphouding al wel maar ploft dan gewoon weer op zijn buik voordat hij in beweging komt.
Wat betreft lengte en gewicht zit hij iets boven het gemiddelde wat op zich natuurlijk prima is. Wel keurig in verhouding. Helemaal top.
Zwaaien begint hij te oefenen. High-five snapt hij meestal. In zijn handjes klappen (en zelfs soms het; "op je boze bolletje allebei") lukt zonder problemen. Eigenlijk doet hij het gewoon hartstikke goed en moesten we ons vooral geen zorgen maken over het feit dat meneer nog niet zelf gaat zitten.
Waarschijnlijk vindt hij dat nu niet interessant genoeg. Het komt wel.
Pas als we achteruitgang zien of stilstand kunnen we een kinderfysiotherapeut op gaan zoeken voor eventueel ondersteuning maar nogmaals: we moesten ons nu geen zorgen maken.
Daarna kreeg meneer nog twee prikken. Eén is redelijk te doen maar die tweede is echt gemeen want dan weten ze wat er komt. ZO zielig is hij dan... Dikke tranen huilen maar ach eenmaal uit het hokje (want ja die ruimte is dan heel stom en de verpleegkundige waarmee hij de hele tijd heeft zitten sjansen is ineens HEEL gemeen!) is het ook vrij snel weer goed. Fantastisch om te zien dat hij dan al zo lelijk naar de verpleegkundige kan kijken omdat die ineens wel heel gemeen is...
Ach gelukkig is hij ook dat vrij snel weer vergeten :-)
Half november mag hij weer. Vandaag is hij lekker thuis bij papa. Lekker knuffelen.
maandag 18 augustus 2014
zondag 10 augustus 2014
Enerverend weekje...
Een enerverend weekje was het voor onze kleine man... Soms lijkt de ontwikkeling weken lang stil te staan en dan ineens zit meneer een paar dagen/ een week in een flow waarin hij alle nieuwe dingen lijkt op te zuigen en gaat het ineens heel snel! Voor slapen heeft onze man dan geen tijd want in plaats van dat hij nu met zijn 11 maanden gewoon twee slaapjes op een dag doet die minstens een uur duren, is hij na een half uur wakker. En ook al haal je hem niet meteen uit bed; dan ligt hij in bed te spelen/ kletsen maar slapen doet hij in ieder geval niet meer. En ja dan is hij dus heel veel aan het huilen overdag omdat hij harstikke moe is maar leg je hem dan in bed gaat hij gillen. Hard gillen. En huilen. Hard huilen. Dus ja met in ons hoofd "alles is een fase..." proberen we daar dan maar weer doorheen te komen...
Hoe dan ook; ons mannetje vindt nu écht gevoerd worden niet meer tof. Hij moet zelf eten. En zo niet dan gaan we huilen, met ons hoofd gooien, nee schudden, oogjes dichtknijpen en met zijn hand jouw hand aan de kant slaan. Hoezo een eigen willetje?
Verder had hij ineens door hoe hij achteruit moest tijgeren; kontje omhoog, hoog op de handjes en je dan afzetten; whoesh! En dat dan een paar keer achter elkaar.
En als je op de commode ligt, je iets in je handen krijgt en papa zegt "bal" dan ga je dat in je allerbeste baby-taal proberen na te zeggen. Net als zijn naam.
In de winkelwagen zit je nauwelijks meer gewoon 'zoals het hoort'. Het kan namelijk ook overdwars; één been door een gat, één been recht over het zitje en dan met je rug tegen de zijkant. Met één arm het handvat vast en met je andere arm het karretje achter je. (snap je het nog?) Omdat het kan.
Verstoppertje spelen is ook HEEL leuk. Je achter het gordijn verstoppen; mama die dan je naam roept en dan met een dikke grijns het gordijn aan de kant halen. En dat natuurlijk 300x achter elkaar.
Verder kan meneer nu zelf in zijn handjes klappen. Zodra wij "klap eens in je handjes, blij, blij, blij" gaan zingen verschijnt er een grijns op dat gezichtje en gaat hij in zijn handjes klappen. Nou ja; hij klapt met zijn ene handje op zijn andere haha. Heel schattig. Goed he?
Oh en af en toe probeert hij het zwaaien na te doen... Ja ja we zijn ineens weer een stuk verder!
Vanmiddag ging meneer om 13u naar bed. Kapot was hij. En om half vier (we hadden hem om half 2 even gehoord maar daarna was het weer stil) ben ik serieus gaan kijken of hij nog wel leefde... Kwart voor vier werd meneer wakker. Alsof hij al die weken ineens even in moest halen...
Het slapen overdag blijft een dingetje. Maar goed, verder is hij zich volop aan het ontwikkelen. Hij geniet van de "jaaaaa! goed zo!" die wij elke keer enthousiast roepen als hij iets nieuws doet. Zo had ik van de week een noppenpuzzel (je weet wel; een puzzel waarbij op elk stukje zo'n klein knopje zit). Ik pakte een stukje er uit bij het knopje en meneer deed het na. Ik zei; "jaaaaa! goedzo!!" en vervolgens moet elk stukje er uit waarbij hij elke keer als hij een knopje (keurig tussen wijsvinger en duim) oppakt; hij mij aan kijkt alsof hij wil zeggen; kijk mama goed he? :-)
Afgelopen zaterdag zijn we met hem naar mijn schoonouders op de camping geweest. Even een dagje vakantie. Heerlijk! Onze kleine man heeft genoten; er liepen in totaal 3 kleine hondjes op het grasveld dus er was reuze veel te kijken en te beleven. Harstikke leuk! En ja toen bleek dat ze er OOK nog een glijbaan hadden! Groot feest. Want een glijbaan is harstikke leuk. Tenminste; als hij er op zijn buik met zijn hoofd naar beneden af mag. Elke keer weer zie ik een grote grijns op mij af komen. Prachtig! Na het eten rond kwart voor zeven kakte hij in. Dus; avondfles, autoslaapzak aan en met speen en knuffel in de stoel. Lekker slapen. Tenminste... dat dachten wij... Want meneer moest echt de hele weg ALLES in de gaten houden. Hoe ontzettend moe hij ook was (hij heeft de hele weg geluid gemaakt); slapen kan echt niet als je alles in de gaten moet houden. En dus ging hij eenmaal thuis direct naar bed en viel hij daar als een blok in slaap. Logisch. Toen was het inmiddels 21u!!! Belachelijk laat...
Onze kleine smurf met zijn gekke fratsen...
Zaterdag was hij al weer 11 maanden oud. Nog even en hij is al weer 1.
Hoe dan ook; ons mannetje vindt nu écht gevoerd worden niet meer tof. Hij moet zelf eten. En zo niet dan gaan we huilen, met ons hoofd gooien, nee schudden, oogjes dichtknijpen en met zijn hand jouw hand aan de kant slaan. Hoezo een eigen willetje?
Verder had hij ineens door hoe hij achteruit moest tijgeren; kontje omhoog, hoog op de handjes en je dan afzetten; whoesh! En dat dan een paar keer achter elkaar.
En als je op de commode ligt, je iets in je handen krijgt en papa zegt "bal" dan ga je dat in je allerbeste baby-taal proberen na te zeggen. Net als zijn naam.
In de winkelwagen zit je nauwelijks meer gewoon 'zoals het hoort'. Het kan namelijk ook overdwars; één been door een gat, één been recht over het zitje en dan met je rug tegen de zijkant. Met één arm het handvat vast en met je andere arm het karretje achter je. (snap je het nog?) Omdat het kan.
Verstoppertje spelen is ook HEEL leuk. Je achter het gordijn verstoppen; mama die dan je naam roept en dan met een dikke grijns het gordijn aan de kant halen. En dat natuurlijk 300x achter elkaar.
Verder kan meneer nu zelf in zijn handjes klappen. Zodra wij "klap eens in je handjes, blij, blij, blij" gaan zingen verschijnt er een grijns op dat gezichtje en gaat hij in zijn handjes klappen. Nou ja; hij klapt met zijn ene handje op zijn andere haha. Heel schattig. Goed he?
Oh en af en toe probeert hij het zwaaien na te doen... Ja ja we zijn ineens weer een stuk verder!
Vanmiddag ging meneer om 13u naar bed. Kapot was hij. En om half vier (we hadden hem om half 2 even gehoord maar daarna was het weer stil) ben ik serieus gaan kijken of hij nog wel leefde... Kwart voor vier werd meneer wakker. Alsof hij al die weken ineens even in moest halen...
Het slapen overdag blijft een dingetje. Maar goed, verder is hij zich volop aan het ontwikkelen. Hij geniet van de "jaaaaa! goed zo!" die wij elke keer enthousiast roepen als hij iets nieuws doet. Zo had ik van de week een noppenpuzzel (je weet wel; een puzzel waarbij op elk stukje zo'n klein knopje zit). Ik pakte een stukje er uit bij het knopje en meneer deed het na. Ik zei; "jaaaaa! goedzo!!" en vervolgens moet elk stukje er uit waarbij hij elke keer als hij een knopje (keurig tussen wijsvinger en duim) oppakt; hij mij aan kijkt alsof hij wil zeggen; kijk mama goed he? :-)
Afgelopen zaterdag zijn we met hem naar mijn schoonouders op de camping geweest. Even een dagje vakantie. Heerlijk! Onze kleine man heeft genoten; er liepen in totaal 3 kleine hondjes op het grasveld dus er was reuze veel te kijken en te beleven. Harstikke leuk! En ja toen bleek dat ze er OOK nog een glijbaan hadden! Groot feest. Want een glijbaan is harstikke leuk. Tenminste; als hij er op zijn buik met zijn hoofd naar beneden af mag. Elke keer weer zie ik een grote grijns op mij af komen. Prachtig! Na het eten rond kwart voor zeven kakte hij in. Dus; avondfles, autoslaapzak aan en met speen en knuffel in de stoel. Lekker slapen. Tenminste... dat dachten wij... Want meneer moest echt de hele weg ALLES in de gaten houden. Hoe ontzettend moe hij ook was (hij heeft de hele weg geluid gemaakt); slapen kan echt niet als je alles in de gaten moet houden. En dus ging hij eenmaal thuis direct naar bed en viel hij daar als een blok in slaap. Logisch. Toen was het inmiddels 21u!!! Belachelijk laat...
Onze kleine smurf met zijn gekke fratsen...
Zaterdag was hij al weer 11 maanden oud. Nog even en hij is al weer 1.
maandag 4 augustus 2014
Rondje!
Tandje nummer 3 is nu echt door en ook tandje nummer 4 heeft zich gemeld. En kwijlen!!! Hij wordt na elk slaapje wakker met een nat achterhoofd en een hele kring op zijn bed... Overdag merk ik er nog niet heel veel van maar met zijn slapen dus des te meer...
Verder is onze grote vriend vandaag naar de opvang geweest (deze week en volgende week gaat hij twee dagen na elkaar naar de opvang wegens de vakantie van oma en heeft papa op donderdag papa-dag) en volgens zijn mentor heeft hij iets nieuws: op de grond liggen en zo hard mogelijk rondjes draaien. En lachen!! Dikke pret kan ons mannetje dan hebben haha
Momenteel zit hij in de kinderstoel en had hij einde-van-de-dag-inkak dus hij had (bij uitzondering) zijn speen. Af en toe smult hij een sperzieboontje met ons mee en als hij de speen in heeft dan kan hij hem vastpakken en uit zijn mond halen om wat te vertellen ("kaajkaajkaaj" of "peej" bijvoorbeeld) maar als hij een boontje heeft dan stopt hij die tegen zijn speen aan haha. Niet heel handig ;-)
Als je de speen uit zijn mond trekt stopt hij het boontje in zijn mond en peuzelt hem op. Heerlijk! Hij kan zo lekker eten...
Ook nieuw is dat meneer de kat steeds beter probeert te aaien. En de kat probeert het te pikken haha. Alleen is de staart nog een dingetje... De staart pak je namelijk gewoon met de volle hand en daar trek je aan. Zo hard mogelijk. Hmmm nog even oefenen mannetje...
Hij doet het zo goed onze man. Hij had vandaag een nieuwe leidster (oude bekende van mama) op de groep die zei; "wat hebben jullie een vrolijk mannetje! En wat heeft hij een guitig koppie".
Ja. Klopt. :-)
En we houden van hem. Heel veel.
We kunnen allebei op bepaalde momenten naar hem kijken en als hij dan op een bepaalde manier lacht/ kijkt/ eet/ kletst word je gewoon verliefd. Elke keer weer.
Verder is onze grote vriend vandaag naar de opvang geweest (deze week en volgende week gaat hij twee dagen na elkaar naar de opvang wegens de vakantie van oma en heeft papa op donderdag papa-dag) en volgens zijn mentor heeft hij iets nieuws: op de grond liggen en zo hard mogelijk rondjes draaien. En lachen!! Dikke pret kan ons mannetje dan hebben haha
Momenteel zit hij in de kinderstoel en had hij einde-van-de-dag-inkak dus hij had (bij uitzondering) zijn speen. Af en toe smult hij een sperzieboontje met ons mee en als hij de speen in heeft dan kan hij hem vastpakken en uit zijn mond halen om wat te vertellen ("kaajkaajkaaj" of "peej" bijvoorbeeld) maar als hij een boontje heeft dan stopt hij die tegen zijn speen aan haha. Niet heel handig ;-)
Als je de speen uit zijn mond trekt stopt hij het boontje in zijn mond en peuzelt hem op. Heerlijk! Hij kan zo lekker eten...
Ook nieuw is dat meneer de kat steeds beter probeert te aaien. En de kat probeert het te pikken haha. Alleen is de staart nog een dingetje... De staart pak je namelijk gewoon met de volle hand en daar trek je aan. Zo hard mogelijk. Hmmm nog even oefenen mannetje...
Hij doet het zo goed onze man. Hij had vandaag een nieuwe leidster (oude bekende van mama) op de groep die zei; "wat hebben jullie een vrolijk mannetje! En wat heeft hij een guitig koppie".
Ja. Klopt. :-)
En we houden van hem. Heel veel.
We kunnen allebei op bepaalde momenten naar hem kijken en als hij dan op een bepaalde manier lacht/ kijkt/ eet/ kletst word je gewoon verliefd. Elke keer weer.
Abonneren op:
Posts (Atom)