dinsdag 25 februari 2014

De oogjes-soap...

Wij kennen ons mannetje niet anders dan met snotoogjes. Altijd natte oogjes, en altijd met gele, of groene snotjes er in. De ene keer wat erger dan de andere keer maar wel ALTIJD vies. En ja ik weet het; regelmatig schoonmaken met lauw water, enzovoorts maar ja dat weet ik en dat doen we dus inmiddels al bijna 6 maanden (ja ons mannetje is bijna een half jaar!).
Een tijdje terug waren we bij de huisarts voor ringworm en toen zei de huisarts dat hij vond dat de oogjes er ook ontstoken uit zagen. Nu waren ze net als altijd snotterig maar ook rood. Daar hebben we toen een kuurtje voor gehad. De huisarts zei; max 10 dagen druppelen en als het niet over is wil ik jullie terug zien.

Toen de kuur afgelopen was, zijn de oogjes welgeteld twee dagen beter geweest en daarna begon het weer van voor af aan. Oké niet knalrood maar nog steeds elke keer vies. Dus belden we weer met de huisarts. Vanmorgen konden we terecht. Niet handig want dat is een werkdag voor papa en mama maar oké we konden meteen om half 9 dus dan maar wat later beginnen op het werk. Opvang gebeld; ja was geen probleem. Mooi. Gaan dus.

Rugzakje gepakt met alles voor de opvang, luiertas mee (want ja anders zal je zien dat er NET een poepluier geproduceerd wordt als je niets mee hebt), werktelefoon mee (wie weet kan ik nog wat doen in de wachtkamer als het lang duurt), agenda mee en gaan met die banaan. Ik jas aan, vriendje jas aan, in de auto, alle tassen mee en naar de huisarts.

Daar even wachten in de wachtkamer. Zeer interessant overigens. Allemaal mensen kijken die allemaal naar je lachen, hangt er OOK nog een televisiescherm die beweegt (hij mag thuis nog geen televisie kijken) en er zijn allemaal lampjes. Ons mannetje deed het dus prima. (Oh en op een gegeven moment stopte hij ZELF zijn speen in zijn mond. Jaja..)
Toen waren we aan de beurt. Vervangende huisarts maar goed; prima. Vertelt waarvoor we kwamen (mannetje had weer nieuwe lampjes om te kijken, een nieuwe dokter om naar te kijken en een kast vol boeken met allemaal verschillende kleurtjes). De huisarts heeft met een lampje in zijn oogje geschenen (was ook interessant) en heeft er even aangezeten (dat was iets minder maar dat liet ons mannetje alleen merken door zijn hoofd weg te draaien en een geluidje te maken) en weer schoongemaakt (ook zo irritant). Daarna ging hij in zijn computer typen en nog wat opzoeken in een boek. Ons mannetje hield zich supergoed.

Er werd een recept uitgeschreven. Dit keer voor neusspray. De traanbuis zit verstopt bij de kleine man. En goed ook. Normaal gesproken maakt je oog bovenin vocht aan en wordt dat beneden weer afgevoerd. Dat afvoeren gebeurt bij ons mannetje dus niet. En ja dan hoopt het op. En dat wordt vies. En dat kan ook leiden tot een ontsteking. Veel baby's hebben dit alleen vaak gaat het vanzelf over. Soms na een paar weken, soms na een half jaar, soms duurt het nog langer. Hoe dan ook; de oogdruppels hadden onvoldoende geholpen dus nu gaan we een neusspray (via de andere kant) proberen. En masseren. Net weer anders als dat ons de vorige keer gezegd werd. Of het helpt? Tja... dat wist hij niet... Misschien... Als het niet helpt moeten we wachten tot mei/ juni. Dan is ons mannetje zo'n 9 maanden oud en dan kunnen we naar de oogarts om het door te laten prikken. Tot die tijd: gewoon schoon houden.

Dus wij mochten naar beneden naar de apotheek. Ik had het idee dat ik wat rook dus even een tussenstop bij de verschoningstafel. Bleek niets aan de hand te zijn (mooi dat scheelt weer) dus op naar beneden. Daar weer even op onze beurt wachten en daarna op de neusspray die gezocht moest worden. De spray moest ik zelf betalen en ik had natuurlijk vanmorgen aan alles gedacht behalve aan een portemonnee. Stom... Oké dat wordt hem dus niet. Naar de gang; vriendje op een stoel om de jas aan te trekken kom ik er achter dat hij één blote voet heeft. Shit. Dus; gang door, apotheek door, trap op, huisarts wachtkamer, de gang, de verschoningstafel (waar was ik allemaal geweest?) tot iemand me vriendelijk wees op de bungelende sok aan de klittenband van de luiertas. Zucht....

Goed; sokken aan en hop de auto in naar de opvang. Uiteraard 2 seconden voor aankomst in slaap vallen (niet handig want hij moest echt uit de maxicosi). Uit de stoel, naar binnen, jas uit en meteen daar maar over in bed. Hopelijk valt hij zo weer in slaap. Ik in de auto en hop naar huis om te starten aan mijn werkdag.

Starten aan mijn werkdag. Ja je leest het goed. Ik heb het idee dat ik er al een hele dag op heb zitten. :-)

Goedemorgen!

donderdag 20 februari 2014

Kijk eens om je heen...

Kijk eens om je heen, kijk eens om je heen
geef elkaar een hand, je bent niet alleen
want wij moeten samen delen
samen zingen, samen spelen,
ook al zijn wij nog maar klein,
samen spelen is pas fijn.

Nou dat om zich heen kijken dat doet ons mannetje al een hele tijd. Sjansen met anderen kan hij ook al een hele tijd. Tegenwoordig lijkt het alsof hij soms door heeft hoe hij zijn handjes ook naar ons toe kan gebruiken. Hij ligt dan in de box en als je boven hem hangt dan doet hij beide handjes wijd en gaan ze iets heen en weer. Alsof hij wil zeggen "pak me dan pak me dan" haha erg schattig.

Gelukkig gaat het inmiddels weer helemaal goed met ons mannetje. Behalve dat hij dan voor de honderdduizendste keer verkouden is... 's Ochtends zijn de oogjes groen dichtgeplakt of kan hij geen adem halen. Of allebei. En dan zegt hij HATSJOE en komt er uit beide neusgaten een dikke bel. T arme mannetje...

De ringworm is helemaal weg. De rode ooghoekjes ook maar momenteel heeft hij weer flinke snotoogjes maar ja dat kan ook door de verkoudheid komen natuurlijk. Het is dus even afwachten hoe de oogjes er uit zien als de verkoudheid weer een beetje weg is. De koorts is niet weer teruggekomen en ook het slaapritme is (voor zover een kleintje een ritme heeft) weer terug. Prima dus!

Op de opvang vertellen ze dat hij een "vriendje" heeft. Het is een jongetje die een maand scheelt in leeftijd met onze man. Er staan op de groep twee hoge boxen die gescheiden worden door een raam. En dat vinden deze mannetjes schijnbaar ERG interessant! Of beter: ze vinden ELKAAR heel interessant haha. Ja dat heeft hij thuis niet he? Daar heeft hij de spiegel. Die is ook leuk. Elke keer als hij zichzelf ziet moet hij dik grijnzen. Maar een ander kindje; nee die is hier natuurlijk niet. En bij oma ook niet. Dus dat heeft hij alleen op de opvang. Zo hebben ze ook een keer beide kids in een wipstoel gezet en dan met de voetjes tegen elkaar. Ook dat vonden ze reuzeleuk! Het allereerste beginsel van "samenspelen"? ;-)

Afgelopen dinsdag kregen beide mannetjes van één leidster een fruithap. Hapje voor onze man, hapje voor de ander. Maar DAT was niet de bedoeling! Thuis (en bij oma) is elk lepeltje met fruit wat komt gewoon voor onze man. En dat hij nu moest delen... Dat was wel even lastig! Volgens de leidster protesteerde ons vriendje elke keer als het lepeltje niet naar hem ging maar naar de ander. Want ons mannetje is een lekker fruitmonstertje. En ach dat samen delen... Dat komt wel. Net als het samen spelen. :-)

Oh ja en iets heel anders: geen idee of het al kan met 5,5 maand leeftijd maar ik heb het idee dat ons mannetje soms een nachtmerrie heeft. Vanavond bijvoorbeeld: dan ligt hij al drie kwartier gewoon te slapen en dan ineens wordt hij GILLEND wakker (dat doet hij normaal nooit). Echt heel erg overstuur. Even een speentje geven heeft ook absoluut geen zin; hij moet echt uit bed, in de schommelstoel een tijdje gewiegd worden met daarbij een paar liedjes neuriën en over z'n ruggetje wrijven tot hij weer rustig is. En dan slaapt hij gewoon weer verder...

maandag 17 februari 2014

37,0

Ons mannetje is er weer! :-)

Nou ja; zijn slaapritme is nog niet helemaal zoals we van hem kennen (misschien iets aan het uitzieken?) maar de koorts/ verhoging is helemaal weg!! :-)

vrijdag 14 februari 2014

38,3

Gisteren haalde ik ons mannetje op bij oma en vond ik hem wat warm. Maar ja; het was einde van de dag en het batterijtje was leeg dus waarschijnlijk gewoon warm van moeheid.
Vanmorgen haalde ik ons mannetje uit bed. Gaf hem te drinken en vond dat hij warm aanvoelde. Ook spuugde hij behoorlijk en was hij iets zeurderig. Ik besloot zijn temperatuur op te meten en waar hij normaal vrij laag zit in zijn temperatuur gaf de thermometer nu 38,3 aan. Dat is heel warm voor ons mannetje!

De hele ochtend is hij heel hangerig geweest en heeft hij lekker tegen mama aangeplakt. Zijn hoofdje was een kachel, zijn nekje was klam en zijn knuistjes lagen tegen mijn blote huid. Ondertussen hoorde je hem snotteren bij elke ademhaling want ja verkouden is hij ook (nog steeds). Hij was best wel een beetje zielig!

Tussen de middag leefde hij iets op. Hij lag uitgebreid te kletsen in de box en kon zelfs even sjansen met papa die even thuis was voor een broodje. Nu ligt hij al weer anderhalf uur te slapen in zijn bedje (gelukkig maar want van slapen wordt je beter!). Langer dan hij de laatste WEKEN gedaan heeft thuis :-)

Vanmiddag zal ik hem even opnieuw temperen. Hopelijk is hij er snel weer van af.
Gelukkig drinkt hij al zijn flessen leeg en slaapt hij ook prima dus dan wordt hij ook vanzelf weer beter!

dinsdag 11 februari 2014

Zieken-update

Nou ja... ziek...
Een update in ieder geval!

Het plekje van de ringworm op zijn hoofd is zo goed als weg. De zalf hielp vrij snel. Nu is het dat we weten dat er een plekje zit en dat je dan iets kunt zien (we smeren ook nog) maar eigenlijk is het plekje weg. Top dus!

De oogjes zijn nog niet over. En eerlijk gezegd weet ik ook niet of ik wel verbetering zie.
De ooghoekjes zijn nog steeds rood en schraal en de oogjes zijn nog steeds niet schoon of droog geweest. Ze zijn wel weer minder groen maar ja dat is elke keer zo als de top van de verkoudheid over is. Even kijken hoe het er einde van de week uit ziet. Als we geen verbetering zien dan moeten we dan weer contact opnemen met de huisarts. Het kan zijn dat zijn traanbuisjes dan doorgeprikt moeten worden zei hij. Nou ja; eerst nog een paar dagen drie maal daags fanatiek doordruppen en zijn ooghoekje masseren en dan zien we einde van de week wel hoe het er voor staat.
Verder (los van nog wel wat verkouden) gaat het goed met ons mannetje. Inmiddels is hij al weer vijf maanden oud (afgelopen zondag). Gaat hard!!

De kinderopvang omschrijft hem als "een open mannetje" (hij kijkt ontzettend om zich heen, wil alles weten en is erg nieuwsgierig) en "een kletskous" ja dat klopt wel. Volgens manlief lijkt ons mannetje op zijn moeder. Is dat een compliment?
Vandaag had hij bij een leidster op schoot gezeten en had hij constant naar links (naar haar) gekeken en zitten kletsen. Even dachten ze dat hij voorkeur had voor links dus draaiden ze hem om door hem op de andere knie te zetten. Meneer draaide zijn koppie naar rechts (naar de leidster toe) en ging gewoon door met kletsen haha. Gefopt! Niets voorkeur. Gewoon héél sociaal!
Soms kan hij HEEL serieus kijken als hij zit te 'kletsen'. Echt heel schattig. En dan "perst" hij er geluidjes uit want sommige dingen zijn nog wel heel moeilijk hoor!

Ik ben zo benieuwd naar hoe hij zich verder ontwikkelt. Ik vind het HEERLIJK om te zien allemaal! En 'straks' gaan we richting helemaal omrollen (nu stopt hij halverwege). En zitten. En nog meer kletsen. Enzovoorts. Zo mooi om te zien!!

woensdag 5 februari 2014

Dokter

Ehm ja voor alles is een eerste keer zeggen ze...
Ons mannetje was vandaag voor het eerst bij de huisarts. Manlief had een tussenuur dus ons mannetje had de luxe van papa EN mama mee naar de dokter. Niet dat dit voor hem nodig was geweest hoor; hij vond het namelijk allemaal reuze interessant! Eerst in de wachtkamer. Mensen kijken en meekijken met papa's tijdschrift. Ook moest ons mannetje even vertellen wat hij er van vond. Daarna bij de dokter in zijn kamer was weer van alles te zien. En ook de dokter zelf was heel interessant om naar te kijken. De dokter ging even aan hem zitten maar dat vond hij prima. Daarna ging hij wat vertellen en ons mannetje zat hem aan te kijken alsof hij precies wist waar het over ging. Op een gegeven moment zat onze kleine naar papa te lachen en toen zei de huisarts "Ik geef jullie... eh..." en ons mannetje keek hem aan zo van "ja zeg dan?!" :-) Lekker ding!

Hoe dan ook; de vraag is natuurlijk; waarom zaten we bij de dokter?
Nou omdat ons mannetje een droog plekje had op de zijkant van zijn hoofd. In eerste instantie dacht ik; gaat wel weer over (ik ben niet iemand die direct naar de huisarts rent). Maar: het plekje leek erger te worden. Gisteren aan het einde van de dag was het zelfs rood. En het lijkt op een kringetje van kleine rode bultjes. Hmm toch maar even huisarts bellen. Vanmorgen was het een stuk minder rood maar toch even gebeld. En ja hoor: ringworm.
We hebben nu dus een zalfje gekregen die we twee maal daags moeten smeren en dan moet het als het goed is over gaan.

Verder heeft ons mannetje al vanaf zijn geboorte last van prutoogjes. De ene keer HEEL groen en 's morgens helemaal dichtgeplakt, de andere keer wat minder en soms alleen maar traanoogjes maar eigenlijk zijn ze nog nooit schoon en droog geweest (ja de eerste twee minuten nadat je ze WEER braaf hebt schoongemaakt). Ik weet het: schoonmaken, schoonmaken, schoonmaken. Maar; nu we toch bij de huisarts waren toch maar even naar laten kijken. Normaal gesproken zeggen ze; schoonmaken en houden en dan duurt het ongeveer een week. Nu is onze kleine man bijna 5 maand dus die week is alvast mislukt. Omdat nu zijn oogjes ook wat ontstoken lijken en zijn ooghoekjes helemaal kapot zijn kregen we ook oogdruppels mee (antibiotica).

Drie maal daags druppelen in beide oogjes. Ons mannetje heeft ineens een complete medische handleiding!!!
 
Gelukkig lijkt hij er zelf allemaal niet zo heel veel last van te hebben en is het nog steeds een vrolijk, gezellig mannetje. En; deze dingen zijn ook maar tijdelijk; het gaat weer over!

maandag 3 februari 2014

"Hmmmm"

Ons mannetje eet sinds een tijdje hapjes. Begonnen met groente, daarna ook fruit en nu soms gemengd. Vandaag had meneer broccoli met courgette. En als hij er zin in heeft, en dat had hij vandaag dan moet hij bij ELK hapje vertellen hoe lekker het wel niet is.

Moet je je voorstellen; meneer zit in zijn wipstoel op de grote tafel. Wij zitten er naast (tegenover elkaar) ondertussen te eten en af en toe gaat er een hapje zijn kant op. Meneer sabbelt uitgebreid op zijn handen, ziet een lepel aan komen en haalt zijn handen uit zijn mond. De armpjes gaan wijd en op en neer, de voetjes beginnen te "watertrappelen" en het mondje gaat wagenwijd open. Zodra de lepel er in zit (en soms net voordat de lepel er in zit dan was de inschatting net verkeerd) klinkt er direct een "hmmmmm!". Heerlijk! Als je pech hebt vertelt ons mannetje wat hij van zijn eten vindt. Dan klinkt het zodra er net een hapje in zit "Bwhuuu" ehm ja das dus niet handig als je net je mond vol met groene groenten hebt want vervolgens zitten de groene druppels dus OVERAL.
Buiten dat; als het nog net niet allemaal is doorgeslikt moeten ook de vingers wel weer mee de mond in. Want ja; fruit is lekker, maar wel MET vingers. Groente is lekker; maar wel MET vingers. Echt werkelijk alles zit er vervolgens onder (haar, neus, wangen, mond, slab, armen, handen en omdat hij de laatste tijd als nieuwe 'tic' heeft om zijn beentjes op te trekken en zijn knietjes vast te pakken; ook zijn broek. Oh en natuurlijk de wipstoel.

Ach ja het is en blijft een lekker ding haha
 
Verder is meneer HEEL druk met zichzelf; steeds vaker wil hij gewoon momenten alleen in de box spelen. Als je samen met hem speelt is het niet goed, in de wipstoel is niet goed, knuffelen is dan niet goed, enzovoorts. Alleen in de box ligt meneer dan heerlijk te spelen en te kletsen. Daarna gaan de beentjes omhoog, pakt hij zijn knietjes beet en draait hij PLOP zo op zijn zij. En dan weer terug op zijn rug. Op zijn buik is nog net een stapje te ver (hij redt het BIJNA) maar we zijn onderweg! Ook draait hij om zijn eigen as heen. Hij "wandelt" op die manier de hele box door :-) Tot nu toe vinden we hem in bed elke keer nog wel op dezelfde plek weer (op twee keer na toen lag hij iets schuin). Hij is zo hard aan het oefenen...
 
Vandaag kwam ik thuis van t werk en was meneer lekker de hele dag thuis geweest met papa. Dan hang je boven de box en krijg je direct een MEGA grijns. Vervolgens pak je hem op; pakt ons mannetje je helemaal vast (das ook nieuw) en zodra je een kus geeft kruipt hij met zijn gezicht zowat in je nek om te schateren van het lachen en vooral te solliciteren naar MEER! Echt zo'n heerlijk mannetje. Daar word je toch helemaal blij van na een werkdag? Want; echt waar, ik heb de leukste baan die er bestaat maar dit soort momenten wint het toch echt van mijn leuke job! Hmmmmm :-)