vrijdag 7 maart 2014

Neusspray / oogjes

Ik houd jullie toch even op de hoogte:

Zoals al eerder geschreven heeft ons mannetje vanaf de geboorte al last van prutoogjes. En om niet alles te herhalen even een korte samenvatting; prutoogjes, oogontsteking, oogdruppels, neusspray. Nou die neusspray heeft dus helemaal niets gedaan. Ja wel: die zorgde er voor dat ons mannetje elke keer een dichte neus had. Naast prutoogjes. Want die werden er totaal niet beter van. Ik belde de huisarts en vroeg specifiek naar onze eigen arts. Ik vertelde wat mijn bevindingen waren en hij zei dat hij direct een doorverwijzing zou schrijven voor de oogarts in het ziekenhuis. Ik hoefde er niet eens naar te vragen! Top. Nu moet ons vriendje maandag 17 maart (op papadag) naar het oogziekenhuis waar ze gaan kijken en een mening gaan vormen over de oogjes. Ben benieuwd...

Verder doet hij het overigens prima. Het is en blijft over het algemeen een ontzettend vrolijk en makkelijk mannetje. Sinds deze week heb ik de speen alleen nog maar in bed en tot nu toe lijkt hij dit te pikken... HOERA! Weer een stapje voor hem :-) We hebben het al eerder geprobeerd maar toen is het echt niet gelukt dus was het blijkbaar te vroeg. Ik ben benieuwd of we dit volhouden.

Slapen ging woensdag en vandaag toevallig ook prima overdag. Nog steeds zijn het korte slaapjes maar schijnbaar is dat genoeg want of hij nou bijna 4u slaapt op de opvang of krap 2 thuis; hij is rond half 7 gewoon moe. Op. En dan is het bedtijd. En (op de voeding na) slaapt meneer dan gewoon tot ongeveer 07:00u de volgende morgen. Tsja verklaar het maar...

Wat ik wel heel lastig vind is mijn lijf. Ons mannetje wordt natuurlijk groter en zwaarder (dat is maar goed ook) maar dat is wel lastig als je rugpatiënt bent. Ik heb geleerd om de zogenaamde "salami-techniek" toe te passen (kort samengevat voor de mensen die het nog niet kenden van mij: een salami is heerlijk maar hem in één keer opeten is echt NIET fijn. Dus; hak hem in stukjes en eet elke keer een beetje. Of wel: hak je energie in stukjes en gebruik elke keer een beetje.
Ja das een mooie theorie. En op zich goed te doen met het nieuwe werken en een min/max-contract. Maar echt NIET te doen met een kind haha. En dat wist ik natuurlijk maar pittig is het wel. Officieel mag ik maar 5 kg tillen. Geen idee hoe zwaar ons mannetje nu is (volgende wk gaan we naar het CB) maar de vorige keer zat hij al ruim boven de 7kg dus ja... Maar goed; lopen kan hij natuurlijk ook nog niet. Het voordeel is dan wel weer dat hij nog niet kruipt. En dat betekent dat ik soms een momentje op de bank kan liggen met ons mannetje op het boxkleed naast mij op de grond. Zo kan ik een boekje voorlezen/ met hem spelen terwijl ik toch even plat kan. Klein beetje salami-achtig... Maar eigenlijk is dat gewoon erg lastig met die kleine... "Even" naar het dorp bijvoorbeeld; wagen in de auto, mannetje in de jas, mannetje in de Maxi-Cosi, Maxi-Cosi en mannetje in de auto, daar de wagen weer uit de auto (lees: je staat gebukt dat ding uit te vouwen), mannetje uit de Maxi-Cosi in de wagen, enz enz enz. Ja ik heb wel meer pijn sinds ons mannetje er is.

Maar ondanks alles: ik hou ZO veel van dit kleine mannetje! Daar kan helemaal NIETS tegen op!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten