Oké manlief had de kleine echt al wel gevoeld. Maar meestal als papa zijn handen op mijn buik legde, hielt de kleine zich muisstil. Het kostte dan engelengeduld aan tijd om te wachten tot de kleine toch een beweging durfde te maken met die "vreemde" handen buiten.
Een enkele keer lukte het papa om met een spelletje de kleine uit te lokken en dan deed de kleine HEEL even mee.
Tot een paar dagen geleden.
We waren samen 's avonds een film aan het kijken en papa had zijn hand op mijn buik. De kleine reageerde hierop door lekker tegen hem aan te kruipen. Toen papa zijn hand weg haalde, stulpte mijn buik uit naar papa's kant. Ik zei nog "nee kleintje je kunt nu nog niet bij papa op schoot" :-)
In ieder geval; het lukt papa sindsdien veel beter contact te maken met de kleine en de kleine laat het merken door veel vaker en veel eerder te reageren op zijn handen; papa is toch wel lief!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten