Joris

In mijn vorige blog gaf ik al een welgemeend compliment aan manlief die zo goed voor mij zorgt. Deze blog wil ik wat vertellen over onze kat; mijn vriendje Joris.

In het hele begin van mijn zwangerschap lag Joris voortdurend op mijn buik. Ze zeggen wel eens dat huisdieren zwangerschappen aan kunnen voelen. Nu weet ik niet in hoeverre een beestje zoiets kan bedenken maar hij heeft het vast door als er veranderingen zijn. In de tijd dat ik in mijn bed lag van mijn rugoperatie lag Joris ook voortdurend bij mij. Alsof hij vond dat hij voor mij moest zorgen of zoiets.

Op een gegeven moment begon mijn buik te groeien en natuurlijk te bewegen en blijkbaar was dat irritant want Joris verdween van mijn schoot en verhuisde naar een plekje op de bank naast mij. Daarna kwam een periode dat hij wat meer zijn eigen gang ging zoals hij eigenlijk altijd deed. Lekker af en toe naar buiten, lekker liggen in zijn bedje-op-hoogte, enzovoorts.

Sinds ongeveer anderhalve week heeft Joris weer in zijn koppie dat hij voor mij moet zorgen geloof ik. Hij is weinig weg. Als manlief 's ochtends beneden komt wil hij wel naar buiten maar rond 8u staat hij alweer te mauwen dat hij naar binnen wil. Zojuist zat hij heel even in de tuin (hij gaat nog wel naar buiten maar hij gaat óf alleen de tuin in, óf hij is zo terug, óf hij gaat pas als manlief thuis is). Ik ging naar boven om nog wat te prutsen in de kinderkamer (bedje opmaken, gordijnen ophangen, enz.). Toen ik beneden kwam was Joris uiteraard al weer binnen en lag in zijn bedje-aan-de-muur. Toen ik de deur open deed gaf hij een geluidje. Ik gaf hem een aai over zijn bol en plofte op de bank. Het koste ongeveer 2 seconden toen kwam Joris naar beneden, gaf een kleine mauw en kroop naast mij op de bank. Op schoot liggen doet hij weinig meer (past niet) maar hij krult zichzelf op en gaat lekker tegen mijn been aan liggen. Hij wijkt nauwelijks van mijn zijde.

Nogmaals; ik geloof er niet zo in dat een kat kan bedenken wat er aan komt (dan was hij waarschijnlijk niet zo lief want Joris houdt niet van kinderen hahaha) maar het lijkt toch wel alsof hij voelt dat er wat verandert. En; alsof hij voor mij moet zorgen. Zeker als manlief niet thuis is.

Toch best lief :-)