Ringworm...

Afgelopen maandag met Pinksteren waren we allemaal vrij en dus gingen we met ons drietjes iets leuks doen. Er was niet echt mooi weer voorspeld dus lekker sjouwen in een bos ofzo leek niet een goede optie. Een stuk fietsen net zo. En dus besloten we om naar het zwembad te gaan met onze gup. De laatste keer dat hij in een zwembad geweest is was juni vorig jaar. Bijna een jaar terug dus. Ik was dan ook erg benieuwd of hij het wel leuk zou vinden en hoe het zou gaan.

Eerst liep meneer iets onwennig het water in. Al snel zag hij een glijbaan in het water. Daar moest hij natuurlijk op! De glijbaan was nat (er liepen twee stralen water overheen) en eindigde natuurlijk ook in het water. Meneer keek, keek nog eens, en besloot de gok maar te nemen. Halverwege de glijbaan (en het was echt zo'n klein glijbaantje hoor) had meneer al een grijns op zijn gezicht en meteen moest hij nog een keer. En nog een keer. En nog een keer. En nog een keer. Wat vond hij het fantastisch leuk! Hij werd al snel heel vrij in het water, banjerde lekker rond (gaat voor een kindje staan en roept heel hard "haaaahaaaai!"), voelde aan elk waterstroompje, speelde met een gietertje en ging nog een keer van de glijbaan. En nog een keer. En nog een keer. Naast het bad stond een huisje; die was natuurlijk ook leuk want daarvan konden de luikjes open en dicht. En open. En dicht. En open. En dicht. En open. En dicht. Hoe dan ook; meneer vermaakte zich opperbest. En wij genoten van dat bekkie. Heerlijk.

Eén ding; in het zwembad ontdekten we een kringetje op zijn buik. Oh oh... meneer heeft als baby eerder ringworm gehad en eigenlijk herkende ik het meteen. Na overleg met de weekendarts (ja dinsdag is opvang-dag hier en ringworm is besmettelijk) mochten we een zalfje komen halen bij de apotheek.

Sinds maandagavond zijn we dus begonnen met smeren. Gelukkig lijkt meneer er verder niet zo veel last van te hebben. Hopelijk blijft dit zo en is hij er snel weer van af!

Vandaag mocht meneer dus gewoon naar de opvang (dit mag als de behandeling gestart is). Net als elke dinsdag. En net als elke dinsdag is het een uitdaging als hij thuis komt. Na een dag opvang is meneer namelijk hongerig en kriegelig. Gewoon moe. Maar deze dinsdag ging papa vriendje vroeg halen en dus was het eten nog niet klaar toen zij thuis kwamen. Meneer kan dan behoorlijk herrie schoppen. Als hij eten heeft is het oké maar op dinsdag kan hij behoorlijk meer (en harder) gillen onder het eten. Vermoeiend hoor als je een werkdag gehad hebt haha. En dan is hij echt gewoon moe. Dus 's avonds mooi om 19u naar boven om naar bed te gaan. Meneer ging mee, wilde "poe-en" (tandjes poetsen) en daarna was hij "kaaaa" (klaar) dus: mee naar de slaapkamer. En daar begon het weer. Hard gillen, huilen en van zich af maaien. Onmogelijk om hem om te kleden en/ of een luier te verschonen. Pffff dan is hij zo moe dat hij zichzelf in de weg zit. Héél driftig werd hij.

Als hij dan eindelijk klaar is (15 minuten was het vanavond) dan ligt hij lekker in zijn bedje, houdt hij in beide armen een knuffel vast die hij dicht tegen zich aanklemt. Zegt hij "die" terwijl hij met knuffel en al naar het bed wijst omdat die omhoog moet (zo gaat hij dicht) en daarna "die" terwijl hij een punt van het dekbed vasthoudt omdat deze nog ingestopt moet worden. Lekker strak om zich heen. Vindt hij lekker. En mama snapt dat. Het liefst kruip ik 's avonds ook onder een deken die lekker ingestopt is. Heerlijk. En ondanks de driftbui van daarstraks eindig je toch altijd met "dag schatje, slaap lekker, welterusten, tot morgen" en een handkus en een zwaai. Meestal krijg ik een handkus terug (of heel veel achter elkaar met twee handjes tegelijk) en zwaait hij en zegt hij "daahaa". Vandaag niet. Meneer was écht heel moe. Kinderopvang is leuk. Erg leuk. Maar ook vermoeiend. Erg vermoeiend.

Welterusten mannetje. Lekker slapen. Morgen is er weer een nieuwe dag.

Daaahaaa tipjes!

Ons mannetje is na mijn vorige post inderdaad even niet lekker geweest. Inclusief spugen. En daarna was mama aan de beurt. Eerst een etmaal spugen. Daarna ging het 3 dagen goed en toen een etmaal buikgriep. Gelukkig beiden maar kort maar wel heftig. Nou ja; we hebben het weer gehad zullen we maar zeggen.

Inmiddels is ons mannetje het allang weer vergeten en gaat het hartstikke goed. Hij heeft heerlijke peuter-draak-buien waarbij hij bijvoorbeeld van de week om 07:45u besloot dat hij of naar de "teetui" (speeltuin) wilde, of televisie wilde kijken. Mama vond geen van beiden een goed idee. Op dit tijdstip is binnen spelen best even prima. Meneer geeft dan eerst een boze schreeuw en probeert het dan nog eens. Is het antwoord weer "nee" of "we gaan nu even binnen spelen" krijgen we de show: hij krijst het uit, gooit zichzelf op de grond, maait met zijn armen, trekt aan zijn wang/ onderlip, slaat zichzelf op hoofd/ buik/ arm en houdt dit rustig 20 minuten vol. Tot hij door heeft dat hij niet gaat winnen dus. Op dat moment stond hij op, liep naar de piratenboot die we momenteel van de spelotheek in huis hebben en ging zitten spelen waarbij hij elke keer een grapje maakte, mij aan keek en ontzettend moest lachen. Zucht.

Ander voorbeeld; papa had meneer in bad gedaan en ging daarna aan het werk. Meneer kwam in pyjama nog een gezellig beneden en rond 19u gaan we dan normaal naar boven. Nu had meneer bedacht dat hij om 19u druifjes wilde. Druifjes is zijn favoriete snoep/ fruit/ eten momenteel. Ik zeg snoep omdat hij 'echt' snoep niet lekker vindt en de druifjes heerlijk wegsnoept. We zetten ze dus al achterop het aanrecht; uit het zicht. Maar ja, meneer is niet gek en dus ging hij voor het aanrecht gaan wijzen en gaf aan dat hij toch echt druifjes wilde. Ik leg uit dat we dat niet meer gaan doen en dat het bedtijd is en meneer herhaalde wat ik hierboven al schreef. Hij geeft een boze schreeuw, probeert het dan weer en als het niet leukt geeft hij een hele show weg.
Ik ga dan bewust om het hoekje zitten en wacht tot het klaar is. Deze keer was het met zo'n 5 minuutjes over. Meneer liep uit de keuken en kwam langs de gangdeur. Ah nieuw idee! Meneer wilde nog wel naar de "teetui" (speeltuin). Pardon?! Het is inmiddels 19:10 en je bent allang in pyjama. Geen speeltuin dus. Wederom boos. Daarna vrolijk en gezellig naar bed gebracht. Draakje.

Verder is hij heerlijk aan de klets en is hij steeds iets meer verstaanbaar. Vanmorgen waren we heerlijk in de tuin en elke keer loopt hij even langs de kippenren om "haaaai tippies" of "daaahaaa tipjes" te roepen. Heerlijk! En als we aan de wandel zijn moet hij tegen iedereen die we tegen komen "haaaa-aaai" zeggen of "daaahaa". Nu is aan het einde van onze straat een buurman met de tuin bezig. Reden genoeg om niet naar de speeltuin er tegenover te lopen maar naar de buurman om uitgebreid te gaan staan kijken. En "haaa-aaai" te zeggen. En; als hij de radio hoort even mee te deinen door zijn hoofd heen en weer te bewegen op de muziek. En o wee als één van ons meedoet op zo'n moment. Dan is meneer heel duidelijk: "nee nie die!" Zijn muziek. Zijn beweging. Zijn feestje.

Van de week had hij nog twee nieuwe dingen: hij haalde zijn vuistje naar beneden en zei erg duidelijk "yes!". Waar hij dat nou van geleerd heeft? Zal wel van de opvang komen want wij doen dat nooit... Hoe dan ook; manlief was aan het werk dus ik wilde het natuurlijk even filmen. Toen ik probeerde het op film te pakken, pakte ons vriendje zijn beker, hield deze tegen zijn buik en zei; "Mijn. MIJN. Mijn." Hé weer een nieuw woordje. En duidelijk. 's Avonds herhaalde hij die nog toen ik dacht dat hij klaar was met zijn kwark; ik wilde zijn bordje pakken, hij pakte het, haalde het naar zich toe en zei "Mijn!". Goed. Meneer snapt dus wat het betekent. Nogmaals; kinderopvang?

Het is echt een heerlijk mannetje. Die peuterbuien van een paar minuten kan ik prima hebben. Die van 20 minuten vind ik soms iets minder grappig maar ach het hoort er bij. En dan had ik gisteren een dag op mijn werk waardoor ik weer heel erg duidelijk weet: wij hebben het erg makkelijk/ goed met elkaar. Compleet met draken-buien en ziek-zijn. Fijn om zo weer even te kunnen relativeren.

Weer niet helemaal zichzelf...

Met koningsdag scoorden wij op de markt een keukentje. Ja ik heb een zoon maar onze zoon met zijn deurentic vindt het keukentje (waar drie deuren in zitten!) echt fantastisch! Heerlijk om te zien. En niet alleen de deuren zijn leuk. Ook de dopjes van de melk kunnen er af en er op (klittenband), er zitten AH mini's bij en meneer heeft al heel goed in de gaten wat 'pindakaas', 'jam' en 'toetje' is. Laatst zei manlief; "ik lust wel een ei van jou. Ga jij een ei bakken voor papa?" ons vriendje zegt "ja". Laat alles uit zijn handen vallen en loopt weg. Ik zeg tegen manlief; ga er maar achteraan; wedden dat hij een ei gaat halen? "Heus niet" zegt manlief "het zou wel heel slim zijn als hij dat door heeft". Ondertussen liep hij er toch maar achteraan en ja hoor ons kleine mannetje stond bij het leghok van onze kippetjes te wijzen "die?!". Fantastisch!!

Op donderdag heeft ons mannetje altijd oma-dag. Hij gaat dan de hele dag bij oma spelen terwijl papa en mama aan het werk zijn. Afgelopen vrijdag gingen lieve vrienden van ons trouwen en daar mochten wij de hele dag (en avond) bij zijn en dus ging ons vriendje op donderdagochtend naar oma en bleef hij daar logeren tot zaterdagochtend. Voor hem rustiger dan het heen-en-weer-slepen maar voor mij toch wel een lange tijd hoor...
Donderdag terwijl ik aan het werk was met een zonnetje (had ik niet zo veel aan want ik zat op kantoor), kreeg ik te horen dat ons mannetje voor een onweersbui met veel regen moest schuilen onder een bruggetje (ze waren een rondje aan het fietsen). Hij was hierbij nogal overstuur geweest. Echt zo sneu! Gelukkig ging het terug bij oma thuis al snel weer heel goed met hem maar als mama-op-afstand was dat toch wel erg naar moet ik zeggen. Gelukkig is oma erg vertrouwd en mocht ons mannetje onder het bruggetje oma helemaal plat knuffelen en bij haar schuilen. Dank je wel lieve oma voor de goede zorgen!
's Avonds waren wij dus sinds lange tijd "kindloos" en dus gingen we samen uit eten en naar de film. Dat was lang geleden! Ik deed mijn best om hier van te genieten. Even tijd voor elkaar was ook zwaar nodig. We hebben heerlijk gegeten en daarna een film gekeken en waren iets na middernacht thuis. Ons mannetje was bij oma allang in diepe rust...

Vrijdag was mijn vader jarig maar daar waren wij dus niet bij. Ons mannetje wel; want die was dus bij opa en oma. Hij mocht dan ook met oma samen opa feliciteren op de vroege ochtend en alvast een kadootje geven. Wij hadden een drukke ochtend met allerlei voorbereidingen en daarna een dag met een prachtig bruidspaar die de hele dag liep te stralen en te grijnzen. Heerlijk om dat te zien en mee te mogen maken als vrienden :-)

Zaterdag werd ik wakker met hoofdpijn. Dacht ik. Dit ging echter vrij vlot over in migraine dus ik was gevloerd en lag in bed. Manlief heeft ons mannetje opgehaald bij opa en oma en vermaakte hem, stopte hem 's middags in zijn bedje en ging toen naar de verjaardag van ons buurjongetje. Het logeren bij opa en oma was (natuurlijk) prima verlopen. Dank aan opa en oma (en oom M. en tante B.) voor de goede zorgen!!! Aan het einde van de middag klaarde mijn hoofd iets op en gingen we met ons drietjes even op de fiets naar het dorp waar Taptoe was en we dus even muziek konden luisteren. Daarna thuis eten, mannetje naar bed en de oppas verwelkomen zodat wij naar de verjaardag van mijn vader konden. Ons mannetje sliep heerlijk en de oppas had een saaie avond :-)

Zondag sliep ons mannetje 's middags langer dan we van hem gewend waren maar ging het verder prima. Hij hielp zelfs papa nog even in de tuin.

's avonds at hij prima en ging hij lekker slapen.

Op maandagochtend waren wij allebei al ons bed uit toen ons mannetje pas om half 8 wakker werd (dit is voor hem echt heel laat). Ik hoorde hem wat 'rommelen' in bed en ineens ging hij heel hard huilen. Ik kwam er al snel achter waarom; hij had gespuugd. Hij bleek heel iets verhoging te hebben (38,0 waarbij hij normaal op 36,8 zit) maar gelukkig was papa vrij om bij hem te blijven die dag. Een keer spugen, een paar "korrelluiers" zondag en de verhoging kon wel eens een nieuwe kies betekenen... Ik was thuis aan het werk. Ik heb boven een kantoortje thuis maar als ons kleine vriendje slaapt verhuis ik even naar de eettafel en daar hielp hij nog even met werken:

(rode wangetjes en warrig haar van het slapen)Hij at nauwelijks brood, dronk redelijk en 's avonds ging er niets van de hutspot (wat hij normaal wel lust) naar binnen en ook niets van zijn kwark.

Vandaag was de kinderopvang dicht, papa aan het werk maar ik thuis bij ons mannetje. Wederom at hij slecht brood, dronk hij slecht en ging eigenlijk alleen de eierkoek naar binnen. Van het avondeten at hij twee stukjes gnocchi (dit lust hij normaal erg graag) en een paar schepjes kwark. Inmiddels zit hij op 37,3 en dus nog niet helemaal op eigen temperatuur maar ja ook niet echt noemenswaardig. Hij was wat sneller huilerig, was wat hangerig:

Tussendoor kon hij wel grapjes maken, lekker spelen en gekken. Het was een beetje "Jantje-huilt, Jantje-lacht" vandaag. Na het eten moest hij nog even gekken met papa. Heerlijk om daar naar te kijken :-)
Toen papa weer vertrokken was om te gaan werken, was meneer nog niet klaar met gekken en moest hij ook nog even met mij gekken en ja hoor; hij gleed uit en kwam met zijn oor hard op de rand van de salontafel terecht. Een rood oor (die kon morgen nog wel eens blauw worden) met een schaafvelletje aan de buitenkant en een wondje aan de binnenkant tot gevolg en als je dan tegen bedtijd loopt en eigenlijk ook niet helemaal jezelf bent is dat extra reden om heel erg te moeten huilen bij zo iets. Ik heb hem lekker stevig vastgepakt en hij kroop helemaal in mijn nek. Toen hij gekalmeerd was dus direct maar door naar bed. Arm mannetje.

Hij is niet ziek. Maar hij is toch ook niet helemaal zichzelf. Hopelijk is hij er snel weer (en gaat hij ook weer normaal eten en drinken)!