Het fijnste moment van de dag...

Zoals ik eerder al schreef maakt deze mama (en soms papa) de hapjes zelf. Aangezien ik ook een werkende mama ben pas ik er voor om dit elke dag na werktijd nog te moeten doen en dus wordt er in het weekend voor de hele week hapjes gemaakt en in de vriezer gestopt.

Ook dit weekend ging ik weer aan de slag. En; ook deze week gaat ons nieuwe vriendje weer nieuwe smaken leren. Leuk hoor! Tot nu toe eet hij ongeveer alles dus dat is wel heel fijn!
We willen hem ook zo veel mogelijk smaken leren eten in de hoop dat dit later scheelt...

Ons vriendje heeft het sinds deze week officieel door: hij kan draaien! Nou deed hij het een hele tijd terug al wel maar toen vond hij echt zijn ene arm nog lastig. Nu ineens is dat geen probleem meer. En om te testen of het niet per ongeluk was; draaide ik hem een paar keer terug op zijn rug (dat vindt hij nog lastig) en hij draaide zo hop weer terug op zijn buik! Hoera!

Ook heeft ons mannetje nu zijn tweede tandje :-)


Zojuist heb ik ons vriendje weer op bed gelegd. En vlak daarvoor is wat mij betreft het fijnste moment van de dag: de papfles-voor-het-slapen-gaan... Ik neem jullie mee:

We kleden ons mannetje al om; schone luier, pyjama aan, slaapzak aan en dan is het donker in de slaapkamer. Alleen op de gang brandt een lamp en de deur staat op een kiertje zodat we net genoeg licht hebben om te zien wat we doen. Dit om alvast in de relax-stand te komen. In de slaapkamer van ons mannetje staat een grote schommelstoel en dat is waar ik mij dan samen met ons mannetje in nestel. Alle tijd neem ik voor dit moment.

Onze kleine man hangt tegen mijn arm/ tegen mijn buik aan en krijgt ondertussen zijn warme papfles. Ik houd mijn gezicht tegen zijn hoofd. Af en toe gaat zijn handje langs mijn gezicht.
Af en toe til ik mijn gezicht op om ons mannetje te begraven onder de kusjes. Kusje op zijn hoofd, op zijn wang of op zijn hand. Daarna kruip ik weer lekker tegen hem aan. Vanavond fluister ik (net als vaker) "Hé <<naam>>" ... Ons mannetje stopt even met drinken en houdt de fles in zijn mond. "Mama houdt van jou". Waarop ons mannetje grijnst (nog steeds met de fles in zijn mond) en "eeh uhh" zegt. Daarna drinkt hij weer verder. **SMELT** alsof hij wil zeggen; 'ja mama ik ook van jou'. ZO heerlijk! Ik nestel mijn gezicht nog even lekker tegen zijn koppie aan en snuif zijn geur op. Wat is het toch een heerlijk mannetje. En wat hou ik toch veel van dit guppie. Onvoorstelbaar.
Als meneer de fles uit zijn mond haalt geeft hij aan dat hij genoeg gehad heeft maar dan is het moment nog niet voorbij. De fles gaat aan de kant en dan komt er een boekje tevoorschijn. Favorieten? De rijmboekjes (Nijntje oid) en "Jasper en Jip". Zowel de Dick Bruna boekjes als Jasper en Jip zijn kraamkadootjes maar de rijm in de Dick Bruna en de intonaties in Jasper en Jip vindt onze man fantastisch. Hij houdt met twee handjes het boekje vast en probeert soms een plaatje te "pakken". Af en toe kijkt hij grijnzend naar mij om als mijn stem iets leuks doet. Na de laatste zin wordt het boekje dichtgeklapt en weggezet.

Dan gaan we schommelen terwijl ik hem met twee armen vasthoud en zing ik een stuk uit "Een parel in Gods hand" van Elly en Rikkert. Hij begint het al te herkennen geloof ik. Daarna til ik hem op en hobbel hem wat op en neer terwijl ik "Ik ga slapen ik ben moe" zing (er moet toch ook een boer uit na de papfles en soms komt die al tijdens het verhaaltje/ het andere liedje; soms pas bij het hobbelen). Bij het "amen" leg ik ons mannetje in zijn bedje. Ik geef hem een paar kussen, geef hem "Kaas" (een grijze muis) in zijn armpjes en stop zijn speen in zijn mond. Ik stop zijn lakentje in en geef hem nog meer kussen: één op elke wang en één op zijn voorhoofd. Daarna gaat het bed omhoog (ik heb een bed op hoogte vanwege mijn lichamelijke beperking) en zeg ik "Welterusten <<naam>>. Slaap lekker. Tot morgen." Ondertussen trek ik aan zijn muziekdoosje en doe zijn deur dicht.

Zo gaat onze man de nacht in. En; meestal betekent dit dat hij vrijwel direct slapen gaat tot de volgende dag. De laatste tijd vindt hij 'de volgende dag' echt al om 06:00u ipv om 07:00u maar goed; wat doe je er aan??? Hij slaapt in ieder geval de hele nacht!
Echt waar:

Zo'n dag...

Zo'n dag was het vandaag...

Ons mannetje was om kwart over zes klaar met slapen. Vond hij. Wij vonden van niet. Maar ja... Wat doe je er aan? Dus begon de dag vroeg. Toen ik mijn haren stond te wassen kwam manlief al langs; zal ik hem maar in bed stoppen? Volgens mij is hij moe (het was toen nog geen half 8). Nu al? Dat is wel héél vroeg. Wegleggen was echter geen optie vertelde manlief.

Nou had ons kleine mannetje dit afgelopen maandag op papa-dag ook al. Alles is prima en leuk en gezellig. Totdat hij even in de box gelegd wordt. Dan is het gillen. Heel hard gillen. Ook als je ziet dat hij moe is en je hem naar bed brengt, gaat hij gillen. Heel hard gillen. Hij zit dan echt zichzelf in de weg want hij is moe maar kan op die manier niet slapen. En dus moet je hem helpen.
Dat in combinatie met wel weer érg rode wangetjes en veel kwijlen dacht ik; hmmm misschien tandje nummer twee? We zullen zien.. Misschien een sprongetje? (ik geloofde daar niet zo in maar ons mannetje lijkt daar anders over te denken en laat ze allemaal precies wanneer het 'hoort' merken)

Hoe dan ook; vanmorgen had meneer dus hetzelfde. Hij mocht even bij papa zitten en daarna bij mama tot hij écht heel moe was. Toen naar bed. Daar begon meneer dus te gillen. Dan ga je het rijtje af; geen schone luier nodig, geen honger, geen boer, enzovoorts en dan dus toch maar weer in bed. Weer gillen. Uiteindelijk ging ons mannetje slapen. Toen hij wakker werd deed ik hem in bad. Normaal vindt hij dat GEWELDIG. Klein laagje water in het grote bad en spetteren maar! Nu was meneer er na 2 minuten al klaar mee en begon weer te gillen (op dat soort momenten huilt hij niet maar gilt hij echt heel hard onder het huilen). Ik haalde hem uit bad, droogde hem af, trok hem een luier aan en wiegde hem terwijl ik liedjes zong. Uiteindelijk werd hij rustig. Ik deed een romper aan en om dit te kunnen doen legde ik hem neer wat voor hem een uitnodiging was om weer te gaan gillen. Na van alles geprobeerd te hebben legde ik onze man maar weer terug in bed en na een paar pogingen viel hij daar weer in slaap. Tot het flestijd was. Meneer werd weer heel hard huilend wakker en ik gaf hem een lekkere warme fles.

's Middags heeft meneer zichzelf en mama onder gespuugd en daarna een vol bakje fruit leeggegeten. Daarna naar bed. Met druppels tegen tandjespijn. Vrij lang maar wel twee keer onderbroken door gillen en een speen brengen. Daarna was alles oké. Meneer vond het zelfs prima om even in de box te liggen. Samen gingen we naar buiten om de container te halen want deze had manlief klaar gezet in de tuin om aan de weg te zetten. Ik kon hem niet vinden en liep terug naar de tuin om te checken of hij daar nog stond. Nee daar stond hij niet meer. Dus weer naar buiten en de hele straat maar af lopen. Nee hoor geen container. Shit... De buurvrouw gaf de tip nog even om de bocht te kijken maar ook daar geen container. Ondertussen de balen er in (weet je wat dat kost om een nieuwe aan te vragen?!) en ik stuurde manlief een berichtje. Bleek hij de container inderdaad uit de tuin te hebben gehaald en in de schuur te hebben gezet om aan de straat te zetten. Maar hij was blijven steken in de schuur. Ja dan kun je lang zoeken aan de straat :-) Ondertussen had meneer mijn tweede schone trui onder gespuugd. Ik check zijn mond en voel naast zijn tandje een scherp puntje en zie wat rood; ja hoor tandje twee is onderweg!

Einde van de dag was meneer weer moe en dus weer naar bed. Slapen ging echter niet. Ik ben wel 4 a 5 keer bij hem geweest maar het ging hem niet worden. Dus er maar weer uit. Beneden groente eten (bakje ging schoon leeg) en toen kwam papa thuis. Terwijl de kleine man bij mij op schoot zit op een stoel terwijl we naar manlief in de keuken kijken denk ik ineens; hmmm wat zou die vlek op mijn been zijn? Opnieuw zit er spuug op mijn mouw maar ik neem de moeite niet hier wat aan te gaan doen. Ik besluit voor het eten nog even een luier te checken en kom er meteen achter wat die vlek was.... Meneertje naar boven en in bad (zegt dit genoeg of willen jullie details?). Ondertussen zijn en mijn kleren in de wasmachine.

Manlief lost het badritueel af en ik maak het eten af. Ik hoor onze kleine man boven weer moord en brand gillen voor de zoveelste keer vandaag. Eenmaal beneden vindt hij het ook echt NIET oké om weggelegd te worden en dus eten we op de bank en ligt hij naast mama op de bank. Zo is het redelijk te doen. Na het eten maakt manlief een papfles en neem ik onze kleine man mee naar boven. Ik geef hem een papfles, lees een verhaaltje, zing het refrein van "Een parel in God's hand" en daarna zing ik het "Ik ga slapen ik ben moe". Ik geef onze vriend drie kussen (elke wang één en één op zijn voorhoofd). Alles zoals ik dat elke avond doe en daarna zeg ik "Welterusten ... . Slaap lekker. Tot morgen" trek aan het touwtje van het muziekdoosje en doe de deur achter mij dicht.

De avond begint. Ik vul vast de doosjes melkpoeder voor morgen bij oma, haal vast fruit en groente uit de vriezer voor morgen en schrijf het boekje. Ik controleer of er nog een reserve romper en reserve kleertjes in de tas zitten en dan is het blog-tijd.

Ik doe vanavond niets.
Even klaar na zo'n dag :-)
Zo'n dag vol gillend huilen... Zo'n dag dat je twee keer onder gespuugd en één keer onder gepoept wordt... Zo'n dag dat meneertje zichzelf in de weg zit en jij zo weinig voor hem kunt doen...

Soms heb je dat. Zo'n dag. Waarschijnlijk ligt het dus toch aan het tandje. Gelukkig weet ik dat dan dit over is zodra het tandje door is (en dan niet meer rood). Hopelijk heeft oma morgen niet zo'n dag.

Stembandjes

De stembandjes van onze kleine man werken prima. Zeker weten. Op zich prima natuurlijk alleen soms zou je willen dat ze het IETSJE minder goed deden...

Onze kleine man is een pretletter. Hij is bijna altijd vrolijk, sjanst er op los en als je ook maar enigszins gek doet of wat geluidjes naar hem maakt krijg je meteen een lach terug. Ook als hij lekker in zijn box even alleen ligt te spelen klinken er gezellige geluidjes uit de hoek van de kamer. En wederom; als je even boven de box gaat hangen dan krijg je direct een grijns. Heerlijk. Prutoogjes/ verkouden ons mannetje is en blijft een vrolijk ding.

Behalve als hij moe is. En als hij moe is dan is hij INEENS moe. Onze man gaat namelijk door; net zo lang tot hij ECHT moe is. En dan gaat hij gillen. Héél hard gillen. Net zo lang gillen en huilen tot hij zelf geen adem meer krijgt, dan even snel inademen en door. Je kunt dan van alles proberen. Negeren, afleiden, gek doen, liedje zingen, iets geven maar niets helpt dan meer. Het enige wat je dan zelf kunt doen (ook voor je eigen rust) is dan zo snel mogelijk zijn pyjama en slaapzak aantrekken, een papfles geven en naar bed brengen ('s avonds dan). Want ja... als meneer moe is, dan is hij moe. En dan moet hij NU naar bed. Laatst waren opa en oma hier met het eten en oma zei; "pff wat gilt hij HARD! Ik wist niet dat hij ook zó boos kon zijn en zó hard kon gillen!" Tja... Nou... Dat kan hij dus.

Naast zijn rare fratsen als hij moe is (geef dat dan net iets eerder aan mannetje dan is het allemaal niet zo moeilijk), krijgt meneertje ook een eigen mening. Ik hou er van. Een kind moet ook een eigen karaktertje hebben en daar hoort een eigen mening bij. Ons mannetje uit dit als volgt. Momenteel zit hij in de "pak-fase". Alles wat hij ziet wil hij pakken. Nou ja; ook wat hij niet ziet trouwens want als hij van papa de fles krijgt wordt hij constant bij wang of kin gegrepen (niet gepakt nee gegrepen!). Of zou dit zijn om te checken of hij zich nog moet scheren??? Hoe dan ook; alles moet gepakt. En ook snoertjes en telefoons moeten gepakt. En dat mag niet. Dan krijgt meneer een "nee" te horen en wordt het iets verder weg gelegd/ uit het zicht gehaald. En dan is meneer boos. Want hij wil het en hij mag het niet en dat is zwaar irritant. Dus ook dan laten we horen dat we stembanden hebben. Gelukkig duurt dat nooit lang. Het leven is ook wel ingewikkeld... Je wilt van alles ontdekken en bij veel dingen krijg je een "jaaaa! goedzo!" te horen en dan ineens een "nee" en dan mag iets niet!
Pffff lastig...

Naast de stembanden heeft meneer ook zijn tong ontdekt. Toen hij bezig was met zijn tandje hing elke keer zijn tong voorin zijn mond (mond open en dan tong tegen de binnenkant van zijn onderlip aan). Héél charmant (NOT). Nu steekt hij hem heel vaak uit. En soms gaat zijn handje er langs; met alle vingertjes tegelijk omhoog, omlaag, omhoog, omlaag langs het uitgestoken tongetje. Gek ding zo'n nat lapje...

Echt de wereld is zo bijzonder... Er valt zo veel te ontdekken en te leren!! :-)

Oogarts

Vanmiddag had onze kleine man een afspraak bij de oogarts. Ik belde daarvoor gewoon het ziekenhuis maar nee ik moest naar het oogziekenhuis. Heel wat he voor een klein mannetje van 6 maanden. Hoe dan ook; ik plande een afspraak. Of het kon op maandag 17 maart? Eh ja... Dan is manlief altijd vrij dus geen probleem zei ik nog.

En toen begon het te knagen... Stom; want ik weet dat manlief dit HEEL goed kan (net zo goed als ik). Stom; want ik weet dat onze kleine man zich net zo veilig voelt bij papa als bij mama. Stom; want ik weet dat manlief dit gewoon ziet zitten. Maar toch...

Ik las in de bevestiging van de afspraak dat ze oogtestjes zouden gaan doen bij hem waar onder een druppeltest. Ahhhh t arme mannetje! Dat is wat ik dacht. Want; dat is naar. En dan moet hij iets naars doen en dan is zijn mama er niet! En nogmaals: het is stom want onze kleine man heeft een papa die echt net zo goed is en ik wéét dat ook wel maar mijn gevoel wilde daar niet aan.

Pfff... noemen ze dit nou de overbezorgde mama zijn? Zijn dit de mama-hormonen? Ik ken mijzelf helemaal niet terug soms joh! Hoe dan ook; ik vroeg manlief wat hij er van vond. Natuurlijk zei hij wat ik al wist. Dat het geen probleem was. Dat hij prima alleen kon met onze kleine man en dat hij zich heel best zou redden. Ik wist het wel...

Ik noemde het op mijn werk en vroeg iemand "ben ik nou echt zo erg?" "Ja!" zei ze. Oeps. En ze had gelijk. Ze zei; je weet dat hij het prima redt. Moet jij mee om hem te controleren? Eh nee... Maar onze kleine man moet iets vervelends en mama is daar niet bij! "Dat zal je nog veel vaker gaan meemaken" was haar antwoord. En ze heeft gelijk. En dus vroeg ik manlief of hij iets van mij nodig had. Hij gaf aan dat hij niet zo goed was in het verzinnen van vragen en vaak ter plekke de helft vergat. Ik mocht dus een lijstje maken. Ha! Laat dat nou mijn favoriete bezigheid zijn om mijn hoofd enigszins leeg te maken: een lijstje! En dus maakte ik een lijstje. Met wat hij echt moest zeggen en wat hij echt moest vragen. 4 dingen maar. Valt mee he? Maar mijn hoofd was leeg.

Vanmiddag vertrok manlief samen met onze kleine man naar het oogziekenhuis. Ik werkte vanmiddag thuis zodat zij de auto hadden. Ik vroeg hem nog één keer of ik iets kon doen maar ik wist eigenlijk het antwoord al wel. Vanuit het oogziekenhuis kreeg ik al appjes (fijn; manlief kent mij langer dan vandaag en weet dat ik wachten tot ze terug zijn wel héél lang vind hehe) en eenmaal thuis kreeg ik het volledige verhaal.

Als eerste hadden ze een afspraak bij de assistent. Daar kreeg onze kleine man druppels in zijn oog. Deze moesten even intrekken en kon wat gaan prikken. Manlief gaf kleine man ondertussen een fles drinken (tactisch!) en onze kleine man gaf (daardoor?) geen kick wat betreft de druppels. Stoere bink!
Daarna werd door deze assistente de oogjes getest. In onze familie komen redelijk wat brildragers voor en schijnbaar was dit een standaard check om zijn "aanleg" te testen. Hij moest in een lichtje kijken en door lensjes kijken en daarna werd gezegd dat de meting +3 aan gaf. Op zijn leeftijd is het gemiddelde +2 / +2,5. Wat dat zegt? Dat onze kleine man heel misschien later een brildrager wordt. In november worden we opgeroepen voor een nieuwe meting.

Daarna door naar de oogarts. Deze heeft de boel goed bekeken en gaf aan dat zij de oogjes van onze kleine man nog niet ernstig genoeg vond om er nu iets aan te doen. Ik vind het lastig maar ik moet dit natuurlijk zien als positief nieuws. We hebben nieuwe medicatie meegekregen (oogzalf deze keer) die we moeten gebruiken als de oogjes van de kleine man dichtgeplakt zitten. Zo nodig medicatie dus. Als onze kleine man over twee maanden nog steeds last heeft van zijn groene snotoogjes mogen we terug komen en dan gaat ze de boel openspuiten. Onder narcose. Hmmm tja dat lijkt me ook niet heel fijn voor het kleine mannetje. Hopelijk gaat het toch nog gewoon vanzelf over!

Thuisgekomen was onze kleine man in diepe slaap met hele rode wangetjes. Kapot van de indrukken in het oogziekenhuis en van de testjes denk ik. Helaas was het een kort slaapje en maakte hij het zijn vader nog even lastig aan het einde van de dag door heel hard te huilen en zich niet te laten troosten (later door mama gelukkig wel). T is ook wat he zo'n dag....

Maar; ik kan weer trots zijn op mijn beide mannen :-)
(en heb weer geleerd: loslaten kan best!)

Tandje & CB

Al een tijdje twijfelden we of er een tandje aan kwam.

Maar tot woensdag voelde ik nog niets.... Donderdag was het oma-dag en ja hoor; die voelde een scherp puntje onderin! Bij het ophalen meteen gecontroleerd en het klopt: onze man krijgt een tandje!

 

Vanmorgen gingen we naar het CB. Ons mannetje is weer helemaal goed gekeurd. Hij moest laten zien hoe sterk hij was (aan de armpjes optrekken tot zitstand); dit was geen probleem. Daarna even kijken hoe goed hij al kon pakken (rood klein blokje); ja das reuze interessant dus ook dat was geen probleem. En of hij al geluidjes maakte? Pffff dat doet hij al ZO lang!! Het is een echte kletskous! (heeft hij niet van mama hoor)

Tegenwoordig ook 's nachts. Word je wakker hoor je in de kamer naast je iemand kletsen en dan valt hij na een paar minuten weer in slaap. Reuzegezellig maar van mij mag dat overdag en mag hij 's nachts slapen hehe

 

Hij weegt momenteel 8470 gram en is 70,8 cm lang.

Volgens de arts van het CB lang en zwaar volgens een bovenlijn. Maar: zoals je in het onderstaande schema kunt zien: keurig in proportie! :-)

Ik kwam nog even een collegaatje tegen die aan het werk was en die moest natuurlijk even sjansen met onze kleine man aangezien zij hem voor het laatst gezien had bij het 4 maanden consult. En ja dan is hij al weer flink gegroeid! "Hij past al bijna niet meer in de maxicosi!" zei ze en ja dat klopt. Ik hou hem er zo lang mogelijk in maar het duurt inderdaad niet héél erg lang meer...

Zou onze kleine man toch meer genen van de mama-kant van de familie hebben meegekregen? Opa en de ooms van die kant zijn alle drie behoorlijk lang...

Ach wat maakt het uit: hij doet het goed!

Vrije dag...

Wat een HEERLIJKE dag! Ik was vrij en dat met dit weer!
Vanmorgen eerst ons vriendje lekker laten spetteren in bad (klein laagje water in het grote bad en hem los in bad; vindt hij FANTASTISCH!). Daarna de kipjes voeren:

Toen het kleine mannetje weer toe was aan zijn slaapje at ik mijn lunch in het zonnetje in de tuin en had ik zelfs even tijd om creatief te doen! Toen hij wakker was hebben we samen anderhalf uur gewandeld. Nou ja; ik gewandeld en hij kijken in de wagen. Bij terugkomst heeft hij nog een tukkie gedaan en daarna hebben we lekker fruit gegeten en nog maar weer een fles gedronken. Meer dan wat kleine tukjes was ons mannetje niet van plan. Hij vindt het veel te mooi weer buiten denk ik haha. Hoe dan ook; het in slaap vallen gaat eigenlijk wel prima momenteel.
De speen heeft hij nog steeds alleen in bed en hij krijgt al een paar dagen geen 23u fles meer (en heeft dan genoeg aan nog een keer of 2 zijn speen geven ('s avonds laat en 's morgens rond 5u).

Morgen is het oma-dag want dan zijn papa en mama aan het werk en vrijdag ben ik weer vrij en gaan we samen naar het CB. Ben benieuwd wat ons mannetje nu weegt en hoe lang hij is... Het gaat zo hard! Hij past al een tijdje niet meer op het aankleedkussen met zijn lange benen :-)

Zondag; kookdag!

Hier is het op zondag kookdag!

Want in plaats van dit soort potjes:

Krijgt ons mannetje dit soort "potjes":

Elke zondag vul ik 6x een klein dicht potje met fruit en één open bakje met fruit en 6x een groot dicht potje met groente en één open schaaltje met groente zodat we weer een week voor uit kunnen.Theoretisch gezien zou ik dat ook kunnen doen als we eten koken voor onszelf maar aangezien het assortiment van onze kleine man nog niet zo groot is als dat van ons doen we het lekker zo. En het werkt voor ons dus waarom niet?

Deze week gaat ons kleine mannetje een aantal nieuwe dingen ontdekken:
kers
abrikoos
sinaasappel
erwtjes

Ik ben benieuwd :-)

Vandaag is onze man al weer 6 maand oud! Time flies...

Neusspray / oogjes

Ik houd jullie toch even op de hoogte:

Zoals al eerder geschreven heeft ons mannetje vanaf de geboorte al last van prutoogjes. En om niet alles te herhalen even een korte samenvatting; prutoogjes, oogontsteking, oogdruppels, neusspray. Nou die neusspray heeft dus helemaal niets gedaan. Ja wel: die zorgde er voor dat ons mannetje elke keer een dichte neus had. Naast prutoogjes. Want die werden er totaal niet beter van. Ik belde de huisarts en vroeg specifiek naar onze eigen arts. Ik vertelde wat mijn bevindingen waren en hij zei dat hij direct een doorverwijzing zou schrijven voor de oogarts in het ziekenhuis. Ik hoefde er niet eens naar te vragen! Top. Nu moet ons vriendje maandag 17 maart (op papadag) naar het oogziekenhuis waar ze gaan kijken en een mening gaan vormen over de oogjes. Ben benieuwd...

Verder doet hij het overigens prima. Het is en blijft over het algemeen een ontzettend vrolijk en makkelijk mannetje. Sinds deze week heb ik de speen alleen nog maar in bed en tot nu toe lijkt hij dit te pikken... HOERA! Weer een stapje voor hem :-) We hebben het al eerder geprobeerd maar toen is het echt niet gelukt dus was het blijkbaar te vroeg. Ik ben benieuwd of we dit volhouden.

Slapen ging woensdag en vandaag toevallig ook prima overdag. Nog steeds zijn het korte slaapjes maar schijnbaar is dat genoeg want of hij nou bijna 4u slaapt op de opvang of krap 2 thuis; hij is rond half 7 gewoon moe. Op. En dan is het bedtijd. En (op de voeding na) slaapt meneer dan gewoon tot ongeveer 07:00u de volgende morgen. Tsja verklaar het maar...

Wat ik wel heel lastig vind is mijn lijf. Ons mannetje wordt natuurlijk groter en zwaarder (dat is maar goed ook) maar dat is wel lastig als je rugpatiënt bent. Ik heb geleerd om de zogenaamde "salami-techniek" toe te passen (kort samengevat voor de mensen die het nog niet kenden van mij: een salami is heerlijk maar hem in één keer opeten is echt NIET fijn. Dus; hak hem in stukjes en eet elke keer een beetje. Of wel: hak je energie in stukjes en gebruik elke keer een beetje.
Ja das een mooie theorie. En op zich goed te doen met het nieuwe werken en een min/max-contract. Maar echt NIET te doen met een kind haha. En dat wist ik natuurlijk maar pittig is het wel. Officieel mag ik maar 5 kg tillen. Geen idee hoe zwaar ons mannetje nu is (volgende wk gaan we naar het CB) maar de vorige keer zat hij al ruim boven de 7kg dus ja... Maar goed; lopen kan hij natuurlijk ook nog niet. Het voordeel is dan wel weer dat hij nog niet kruipt. En dat betekent dat ik soms een momentje op de bank kan liggen met ons mannetje op het boxkleed naast mij op de grond. Zo kan ik een boekje voorlezen/ met hem spelen terwijl ik toch even plat kan. Klein beetje salami-achtig... Maar eigenlijk is dat gewoon erg lastig met die kleine... "Even" naar het dorp bijvoorbeeld; wagen in de auto, mannetje in de jas, mannetje in de Maxi-Cosi, Maxi-Cosi en mannetje in de auto, daar de wagen weer uit de auto (lees: je staat gebukt dat ding uit te vouwen), mannetje uit de Maxi-Cosi in de wagen, enz enz enz. Ja ik heb wel meer pijn sinds ons mannetje er is.

Maar ondanks alles: ik hou ZO veel van dit kleine mannetje! Daar kan helemaal NIETS tegen op!

Babyzwemmen

Voor vandaag had deze mama met haar mannetje afgesproken om met nog een mama en mannetje te gaan babyzwemmen. Niet gewoon vrij zwemmen nee echt "les". Superleuk! Beide mama's vonden het nog wel een beetje spannend zo voor het eerst. Ik was vooral ook heel benieuwd hoe beide mannetjes zich zouden houden en of ze het leuk zouden vinden.

Nou de mannetjes vonden het fantastisch! En de mama's dus ook :-)
Echt superleuk om te doen. Compleet met liedjes en spelletjes leert mama wat ze met de kleine man kan doen en leert de kleine man vertrouwd maken met het water. Echt superleuk!

 Na het zwemmen afdouchen met Zwitsal (ruikt toch lekkerder dan chloor) en daarna de nieuwe badjas aan die onze man kreeg van oom M. en tante B. Zoals je ziet; hij is niet alleen lekker warm (en praktisch omdat het echt afdrogen scheelt) maar hij is ook lekker ;-)
Stoere zwemshort heeft onze man ook he? Daar onder gewoon een zwemluier hoor...

 Ik had verwacht dat onze man na het zwemmen wel kapot zou zijn en lekker zou slapen maar daar merkten we niets van. 50 minuten slapen was echt meer dan genoeg vond hij en dus besloot mama de lentezon in te gaan. HEERLIJK! Wat een weertje zeg... We hebben bijna een uur gewandeld waarvan de kleine man ongemerkt toch nog een klein half uurtje getukt had.

 Daarna nog even lekker spelen in de box met de bal gemaakt door oma E. die nog steeds vaak favoriet is (nou ja; tegenwoordig wel naast zijn bijtring dan)...

Aan het hele einde van de dag kon er toch ook nog een slaapje vanaf en nu ligt hij er al weer een uur in. Lekker slapen mannetje. Het was een drukke dag.
Maar: ook erg leuk. We gaan vaker zwemmen!

Zondag is onze man al weer 6 maanden oud.
Volgende week vrijdag mogen we weer wegen en meten bij het CB...

Neusspraykuur, fles en slapen

Ik was wat later begonnen met de neusspray omdat ik verschillende adviezen kreeg. De (vervangend) huisarts had gezegd 10 dagen. De apotheek zei max 7 en de bijsluiter (geprint van de apotheek) zei 5. Ehm ja dan is deze mama het even kwijt hoor. Dus eerst de huisarts weer gebeld. Eigenlijk wilde ik mijn eigen arts spreken maar die was er niet en de assistente vond het HEEL slecht dat ik verschillende adviezen gekregen had en vond dat ik diezelfde dag nog teruggebeld moest worden. Hoe dan ook; vrijdag zijn we gestart met de neusspray.

En tot nu toe merken we er nog helemaal niets van als ik eerlijk ben. Nu is het wellicht ook nog wat vroeg om daar iets over te zeggen maar zijn neus zit elke keer vol en zijn oogjes zien er zo uit (dit was zondag, de derde dag van de spray):

Ofwel: vol met troep. Je ziet ook echt een 'snotje' onderin dat oogje zitten. Dan ook nog allemaal vocht en in zijn ooghoekje zit de ophoping. Net als onderaan zijn oog en in zijn wimpertjes. En dit is op zondagochtend nadat we al 4x zijn oogjes gereinigd hadden die ochtend... Het buitenste hoekje van zijn oog is ook iets schraal (kan ook niet anders). Die waren knalrood toen we aan de druppels gingen dus wat dat betreft hebben de druppels geholpen maar dit schiet niet echt op he... Constant vies en dat koekt aan en dan is het schoonmaken weer een drama. Sowieso omdat we het zo vaak moeten doen vindt meneer het inmiddels echt NIET tof als je aan zijn ogen zit. En terecht. Hopelijk gaat die spray nog wat doen de komende dagen!

Verder zijn we bezig met twee uitdagingen: de fles en de slaapjes.
Meneer is een "mannetje van de klok" zoals het KDV dan schrijft. Hij krijgt in principe op verzoek (maar dit was al heel jong stipt elke 4 uur) voeding met sinds enige tijd ook fruit en groente.
Dan ziet een dag er ongeveer zo uit:
07:00u 190 ml water + 6 schepjes Friso nr 1
11:00u 190 ml water + 6 schepjes Friso nr 1
13:00u fruithap
15:00u 190 ml water + 6 schepjes Friso nr 1
17:00u groentehap
18:30u (dan is meneer KAPOT) 190 ml water + 6 schepjes Friso nr 1 plus 3 scheppen "pap".

En dan zou de 23u fles er af kunnen. Niet dus. Want dat ging welgeteld 1 nacht goed en daarna meldde meneer zich rond 3u. Dan ga je eerst een paar keer een speen brengen om vervolgens tussen half 4 en 4 alsnog een volle fles te geven. En ja alle flessen gaan schoon op.
We hebben nu dus gezegd (ja sorry de hormonen die ik in het begin had zijn weg en er moet ook gewerkt worden dus deze nachten zijn echt NIET leuk meer) dat we hem weer gewoon rond 23u wakker maken voor een (kleinere?) fles zodat hij hopelijk weer gewoon tot ongeveer 07u slaapt. Net als hij eerst deed.
En als we volgende week over gaan op nr 2 voeding gaan we het wel weer een keer proberen...

De andere uitdaging is slapen.
Meneer wil namelijk overdag heel vaak niet slapen. Of nou ja; hij wrijft zijn ogen er aan de achterkant uit, huilt constant omdat hij moe is, heeft rode wangetjes en wrijft aan zijn oren maar als je hem op bed legt gaat de sirene aan. En dat kan hij lang volhouden hoor! Een half uur (elke keer er weer even heen om "shhhh" te zeggen, speen te geven, knuffel aan te geven, enz.) is niets. Het lijkt wel alsof meneer denkt dat hij verschrikkelijk veel mist als hij gaat slapen en dat hij daarom gewoon beter wakker kan blijven. Ook al valt hij dus om van de moeheid. Of ehm ja geen idee eigenlijk waarom. Op het KDV slaapt hij namelijk gigantisch veel. Bij oma is het wisselend maar thuis...
Vandaag bijvoorbeeld was het toevallig papa-dag. Vanmorgen was hij harstikke moe maar duurde het ongeveer een half uur voordat hij eindelijk ging slapen (zo rond kwart over 9/ half 10) en toen sliep hij 45-50 minuten. Tussen de middag was hij in de auto terug van boodschappen in slaap gevallen en had papa hem overgelegd in zijn bed. Hij heeft toen weer net niet een uur geslapen. En daarna was hij wakker. Vanaf 14u was hij wakker. 's Middags heeft manlief het nog geprobeerd omdat ons kleine vriendje echt weer moe-tekenen gaf maar hij ging mooi niet slapen. No way. En op zich mag hij van mij best naar twee logische slaapjes op een dag in plaats van elke keer dat naar bed als hij moe is en dan voor korte periodes maar dan zou hij toch wel wat langer moeten gaan slapen dan dit...?

Nou ja... Zoals andere mama's vaak zeggen: het zijn allemaal fases... Haha
Het komt vast goed.
Ondertussen is hij namelijk erg druk. Met omrollen. Het is dat die irritante arm nog wat in de weg ligt en hij er die nog niet onderweg krijgt maar op dat stukje na lukt het hem om van rug naar buik en terug te rollen. En wat kan hij chagrijnig zijn als het niet lukt! :-) Het duurt vast niet lang meer.

Manlief zei laatst: alle cliché's zijn waar...
De tijd gaat snel.
De kleine man groeit zo hard.
Je bent trots op alle kleine stomme stapjes.
Wij hebben het leukste kind.
enz.

:-)