Wéér ziek & mamagevoel...

Onze kleine man is ziek. Alweer. Ik weet het; op deze leeftijd moeten ze weerstand opbouwen maar ons mannetje is bijna constant verkouden en is nu elke maand een paar dagen ziek. Verhoging en/ of koorts, hoesten, veel huilen, slecht drinken, eten blijft niet binnen, enz. Ook nu weer. En dan zegt iedereen dat het normaal is. En dat ik me niet te veel zorgen moet maken maar toch vind ik dat hij héél vaak ziek is. En dus toch maar naar de doktersassistente gebeld. Deze vond echt dat we langs moesten komen dus gingen we met onze kleine man op pad.

Onze huisarts neemt ons gelukkig heel serieus. Ons mannetje blijkt een oorontsteking te hebben. Beide oren zijn mis. Flink ook dus. Nu hebben we een antibiotica-kuur gekregen voor een week. Mogelijke bijwerking: diarree (oh oh...) Het kan zijn dat het slijm, het hoesten en de koorts daar vandaan komen. Mochten die klachten na een week niet weg zijn of weer snel terug komen dan denkt hij aan gevoelige luchtweken en krijgen we een puf. Dit omdat hij zo heel vaak verkouden is.

De huisarts zei tegen ons mannetje (bijna 8mnd oud): "en ook echt stoppen met roken nu hoor!" haha

Hopelijk hoort het allemaal hier bij en helpt de kuur en is hij daarna weer helemaal beter. Het is wel heel sneu hoor dat hij zo vaak aan het kwakkelen is. Niets aan een ziek kind!!

Toch ben ik wel blij dat we toch de huisarts gebeld hebben. Normaal kom ik daar het liefst zo min mogelijk. Ik voel me een zeikerd als ik moet bellen "voor maar een verkoudheid en een verhoging/ koorts" want ja dat hoort er gewoon bij bij een baby maar toch voelde het niet goed. En nu heb ik maar weer eens geleerd: het mama-gevoel zit er wel. En ik mag daar op vertrouwen. Het voelde niet goed en ik had gelijk.