Knietjes en voetjes...

Onze man is vannacht echt SNOTverkouden geworden. Mijn man en ik zijn er beiden een paar keer uit geweest omdat meneer lag te huilen vanwege zuurstoftekort. Lang leve de neusspray en luuf waardoor we toch nog een paar uurtjes hebben gepakt. Gelukkig gaat een verkoudheid ook zo weer over.

Wat betreft de oogjes-soap weten we inmiddels dat we op 6 november naar het AMC mogen voor een afspraak met de arts daar. Die wil eerst weer een gesprek en die wil ons mannetje zien. Er worden dan wat testjes gedaan en daarna wordt besloten of het spoed heeft of niet en krijgen we hopelijk een datum te horen wanneer hij geholpen gaat worden.

Verder doet ons mannetje het goed. Ik schreef al eerder dat meneer best dingen kan als hij maar perse wil. Zo kan hij sinds een paar dagen zichzelf op de knietjes werken. Bijvoorbeeld in de box; dan gaat er eerst één handje op de rand, dan het andere handje en als je dan onder beide oksels een vinger houdt voor zijn zekerheid werkt hij zich zo op zijn knietjes om vervolgens ontzettend triomfantelijk in de rondte te kijken. Hij kan dit ook zonder de hulp van papa of mama maar dan gaat het vaak onder luid protest. Als je hem dan negeert lukt het gewoon zelf.

Verder kan hij staan. Ja kruipen doet meneer niet maar staan kan hij. Nou dat wil zeggen: hij kan het als hij vindt dat het nodig is. Bijvoorbeeld omdat er een telefoon of afstandsbediening op de salontafel ligt. En die mag hij nooit om mee te spelen en dus is dat de moeite waard om voor te gaan staan. Dan gaat er wederom eerst één handje op de rand van de tafel, dan de ander erbij en meneer trekt zich zo zonder hulp omhoog.

(nog wel iets wankel en wat scheef maar het begin is er!)
Natuurlijk doet hij dit niet als er geen telefoon of afstandsbediening op tafel ligt. Waarom zou je dan gaan staan. Net als kruipen; compleet zinloze uitvinding lijkt Thijs te denken. Het is heel simpel: met tijgeren kom je ook overal waar je komt met kruipen. Alleen, met tijgeren lig je stabieler als je meubels moet verschuiven/ deuren moet openen of dicht wilt doen of laatjes open of dicht wilt doen. Dus dat is praktisch.

Zelf gaan zitten doet meneer niet maar als hij bij je zit en het boekje of het speelgoed is te ver naar voren kan hij heel prima los zitten. Net als met de smash-cake op zijn verjaardag. Ook hier lijkt voor meneer de regel te zijn: "als het maar interessant genoeg is..."
De conclusie is dus eigenlijk; hij snapt prima waar die knietjes en voetjes voor zijn. Hij kan ze ook prima gebruiken. Als hij het nodig vindt.

Hoezo eigenwijs? :-)