DREUMES!!

Sinds gisteren hebben we geen baby meer maar een dreumes... Onze kleine vriend is gisteren 1 jaar geworden. Cliché maar waar; manman wat is dat eerste jaar snel gegaan! Sommige momenten leek geen einde aan te komen toen we er in zaten. Een paar voorbeelden om even terug te gaan in de tijd:

- fingerfeeden in het begin omdat meneer niet goed bij mij wilde drinken. In het ziekenhuis was hier geen medische oorzaak voor te vinden. Zowel bij mij als bij hem klopte alles dus het zou moeten kunnen... Ja daar dacht meneer duidelijk anders over. En ik, eigenwijs als ik ben, wilde perse borstvoeding geven dus hij mocht AB-SO-LUUT geen fles! (ja hij is wel over gegaan op de fles haha). Ik heb echt alle moeite gedaan voor die borstvoeding. En al dat trekken, duwen, draaien aan je borsten is echt NIET fijn... Incl. blaar trouwens (waarvan je nog steeds wat ziet..)

- fulltime kolven. Echt ik vind het heel fijn dat ik de mogelijkheid heb gehad om ons mannetje mijn borstvoeding mee te geven ondanks dat hij niet bij mij wilde drinken maar ik heb mijn kolf soms echt wel gehaat hoor... Wat een gedoe en wat kost het energie! Dat laatste had ik nooit verwacht...

- de gebroken nachten. En ach inmiddels slaapt onze vriend in principe door 's nachts. HEERLIJK!

- sprongetjes. Pfff echt... Ik vond het grote onzin; een kind wat zich keurig wanneer het hoort een 'sprongetje' zou hebben? yeah right. Dat bestaat dus niet he? Oké dus wel. Ons mannetje vond namelijk dat hij het bekende "oei ik groei" best kon gaan volgen en deed braaf aan de zogenaamde sprongetjes mee. Irritant!!!

- constant groene/ gele oogjes met korsten. En dat dan elke keer schoon moeten maken tot het moment dat meneer al ging gillen als hij zag dat je met een doekje aan kwam zetten... Gelukkig is er één oogje vanzelf over gegaan en is de ander minder extreem als in het begin maar nog niet over... Jullie kennen mijn vorige post...

En dit was dan een greep uit het assortiment haha. Natuurlijk was er meer maar ach alles ging ook over. En eigenlijk doet ons mannetje het best heel goed. Het oogje is even afwachten. Hij was ontzettend vaak verkouden en wat betreft zijn grove motoriek doet ons mannetje erg rustig aan maar hij is druk met "kletsen" en de fijne motoriek is absoluut niets mis mee. Hij is volop aan het ontdekken en wil van alles weten hoe het werkt. Ook meubels verschuiven is leuk. Deuren zijn favoriet. Als hij de hele dag de gangdeur open en dicht mag doen zou hij dat nog volhouden ook denk ik. Hij vindt dat hij niet zelf kan zitten of zijn knieën/ benen kan gebruiken. Maar met een smash-cake kan hij ineens de hele tijd zelfstandig zitten. En bij mijn schoonzus in de tuin kan hij ineens via de hoge houten biels het terras op kruipen. Oké weliswaar onder protest maar dan gaan de knietjes er onder en zet meneer zich af met zijn voeten tot hij het voor elkaar heeft. Hij KAN het dus wel... Hij vindt het alleen verder blijkbaar nog niet boeiend genoeg.

Vandaag waren we voor het laatst bij de osteopaat. Ons mannetje is ontslagen voor verdere behandeling. Ik heb keurig netjes uitleg gekregen maar eerlijk gezegd vind ik alles nogal wazig en gaat het mijn logica ver te boven. Maar ach; ik hoef het ook niet te begrijpen toch?

Gisteren was ons mannetje dus jarig. Wij als papa en mama hadden allebei vrij (ik een verlengde vakantie, manlief zijn papa-dag geruild). We hebben een HEERLIJKE dag gehad met ons drietjes. We hebben echt genoten van het koppie van ons mannetje die alles gek maar prachtig vond die dag. Onder andere de smash-cake waar ik het net over had was echt supermooi om te zien. Dat is ook echt alleen maar leuk om te doen als de guppen 1 worden he?

Hoe dan ook; ons mannetje doet het goed. We zijn trots op hem en we houden superveel van hem. Onze kleine grote man. Onze dreumes.