Zomaar een doordeweekse dag...

Donderdagochtend. Zomaar een doordeweekse dag..

Ik word wakker door een aanzwellende sirene uit de kamer naast mij. Waar is toch de tijd gebleven dat je wakker werd van een wekker of, beter nog, wakker werd omdat je uitgeslapen was? Hoe dan ook; uit ervaring (en kijkend op de klok) weet ik dat ik maar beter mijn bed uit kan stappen om naar ons vriendje toe te gaan als ik niet wil dat het geluid nog harder wordt en de hele wijk denkt dat er een ramp is gebeurd omdat het luchtalarm af gaat terwijl het niet de eerste maandag van de maand is, laat staan 12:00u...

Ik draai mijzelf op mijn zij om mijn benen uit bed te zwaaien en voel meteen dat dit geen fijn gevoel is... Probeer maar eens op je zij te liggen terwijl je de hele nacht niet gekolfd hebt en dus op springen staat. In ieder geval is eerst kolven geen optie vanwege het eerder omschreven naderende luchtalarm en dus ga ik mijn bed uit en op het geluid af. Flesje in de warmer (beiden al boven; ik ben niet gek) en ondertussen kijk ik wat de schade is in de luier. Ondertussen is de sirene gestopt; blijkbaar is het oké wat ik doe. De schade valt mee; het is maar een plasluier. Ondertussen is de fles warm en verhuizen we naar de schommelstoel om de fles leeg te drinken.

Eenmaal leeg beiden nog in pyjama, gaan we eerst naar beneden om toch eerst te kolven want nog langer wachten is echt geen optie. Ondertussen zit ons kleine mannetje in de wipstoel tegenover mij hele verhalen te houden. Ja je verstaat er nog geen bal van maar goed; hij doet zijn best. Ondertussen probeert hij aan zijn vinger en duim te likken maar neemt daarbij af en toe zijn slab mee zijn mond in waarna hij héél vies kijkt. Dat was duidelijk niet de bedoeling! Aangezien het mannetje het best gezellig lijkt te vinden in de stoel besluit ik ook mijn ontbijt maar meteen weg te werken.

Na deze volgende stap in ons ochtendritueel is het toch echt tijd weer terug naar boven te gaan en de dag fris en fruitig te kunnen beginnen. Ons mannetje in het grote bed tussen onze kussens in (ooooooh het rood met wit gestreepte dekbed ligt er op en dat is HEEL interessant om naar te kijken mama!) en ik naar de badkamer om het badje vol te laten lopen en ons wastafelmeubel om te bouwen tot commode. Zodra het badje vol is (verwarming stond al aan) haal ik ons vriendje op en kleed hem in de douche uit. Oh ja ik was vergeten dat ik tijdens het kolven al een "blubb" had gehoord. Niet handig! Blubb betekent namelijk; "óf je gaat nu héél hard rennen, óf je hebt pech en ALLES zit onder de kerrie". Nou dat hard rennen had ik niet gedaan dus was ik bang dat het de laatste optie werd.... Had ik hem niet net in ons bed gelegd? Ik moet echt beter nadenken...

Gelukkig viel het op zich mee; luier vol, klein beetje in de pyjamabroek en beetje in de slaapzak maar daar was het niet doorheen gekomen. Hoera! Ik had de slaapzak nog aan gelaten! Luier weg, billen schoon en hop in bad. Met zwitsal. Natuurlijk. Baby's mogen naar zwitsal ruiken. Heerlijk. Lekker spelen, "zwemmen" en zingen in bad en ondertussen overal wassen. Ons mannetje vindt het heerlijk en lacht er lekker op los. Voor het water koud wordt toch het badje weer uit en over naar de omgebouwde commode. Daar afdrogen en eerst een luier aan (ja ik laat me niet onder plassen hoor; ik heb tenslotte een zoon...) en daarna uitgebreid insmeren met bodylotion (wederom uiteraard zwitsal) terwijl ik hem vertel wat ik insmeer; kijk dit is je buik, hier een arm en hé je hebt er twee! Een hand met 5 vingertjes; 1... 2... 3... 4... 5..! Enzovoorts. Ik heb echt niet de illusie dat hij me begrijpt maar grappig lijkt hij het wel te vinden en gezellig is het ook wel. Omdat ik de badkamer warm heb gemaakt voor ons kleine vriendje zodat hij niet hoeft te bibberen heb ik het ondertussen bloedheet gekregen. We zingen nog een liedje en doen de kleertjes aan die ik ook al klaar had liggen in de badkamer. Ondertussen heb ik het idee dat ik er het tegenovergestelde aan toe ben; hij lekker schoon en fris, ik warm en stinkend van het zweet. Bah.

Ons schone, frisse, lekker ruikende vriendje leg ik terug in het grote bed tussen onze kussens in waar hij al snel in slaap valt. Ja vermoeiend he zo'n ochtend... Tijd voor mama om zich op te frissen! (Toch handig dat hij dan nog even in slaap valt; dat is ook niet altijd zo.) Iets later slaapt ons kleine mannetje nog steeds en besluit ik er een was in te stoppen en de pyjama en de slaapzak voor te behandelen met vanish en in de week te zetten voor de tweede wasronde van vandaag. Ik wandel met de vorige was (echt waar; het is bijna een nieuwe hobby geworden al die wasjes) naar beneden met het plan deze daar op te vouwen. Eerst nog even naar het toilet. Zodra ik de deur weer open doe van het toilet hoor ik boven iemand ontzettend hard lachen. Ik besluit te gaan kijken en naarmate ik de trap op loop wordt het steeds mistiger... Ik had het kunnen weten... Ja hoor het aroma komt je tegemoet wanneer je de slaapkamer in loopt. Van de zwitsalgeur is niets meer over. Meneer heeft zijn broek weer vol en dus verhuis ik hem naar de commode in zijn kamer om hem wederom schone billen te geven en een schone luier. Trots kijkt hij mij aan en schenkt hij mij een glimlach. Alsof hij wil zeggen; goed he mama? Ach ja het is en blijft een lekker ding. Met schone broek neem ik ons vriendje mee naar beneden.

Goedemorgen! :-)