Kinderfysiotherapeut

Vanmorgen kwam de kinderfysiotherapeut weer aan huis. En aangezien het in mijn agenda vakantie lijkt te zijn (ja begrijp me goed; ik heb geen vakantie maar afspraken maken met anderen is deze week best lastig), was ik thuis aan het werk. En als je dan je koffie over slaat en je broodje achter de PC op eet, kun je gewoon even naar beneden als de fysio er is om er ook weer een keer bij te zijn.

De kinderfysiotherapeut was vorige week nog geweest maar was onder de indruk van de vorderingen die ons mannetje gemaakt had. Hij gaat zo ongeveer de hele dag staan want staan is cool. Om te kunnen gaan staan (aan de bank/ tafel/ stoel/ mama's benen), gaat meneer heel soepel in de kruiphouding om dan omhoog te gaan naar staan. Ofwel "hij wil heel graag verticuleren" aldus de fysio. Ja hij wil graag staan. Maar niet alleen dat, hij verplaatst zich ook langs de tafel. En aan mama's handen durft meneer zelfs de overstap van de tafel naar de bank te maken. We maken stapjes!

Het lijkt net alsof meneer het licht ineens gezien heeft en nu in rap tempo toch nog alles af gaat vinken.

"Hoezo kruipen over slaan? Nee hoor; papa had een toet-toet-autootje beloofd als ik alsnog zou gaan kruipen dus ja dat doe ik dan maar... En nu heb ik Raf Raceauto!"

"Oh ja en op de knietjes zittend voor de achterdeur kan ik naar de kippetjes zwaaien. En naar de poes. Want de poes is mij wel zat maar ik de poes nog lang niet!"

 "Ik vind mezelf ook een lekker ding. Elke keer zie ik een mooie jongen in de oven en dan moet ik daar even mee kletsen, even aan zitten en een kus geven."

"Ik kon de hoekkast al zelf open maken maar ik bedacht dat het misschien makkelijker was als ik dan toch maar zelf ging zitten. Kan ik er een stuk beter bij!"

De fysio gaf aan dat we nu het billenschuiven voor zijn geweest en dat is positief nieuws! Waar ik me geen zorgen moest maken en ons mannetje de tijd moest geven ben ik blij dat we de fysio benaderd hebben en met hem zijn gaan oefenen.

Zoals je ziet; het gaat goed met ons mannetje. En wij zijn trots.