Onze kleine man loopt al een tijdje. Maar wel achter de loopkar, aan beide handen van papa/ mama, langs de tafel, langs de muur, enzovoort. Dit alles kan hij ook 'rennend'. Als meneer een boekje in zijn handen heeft dan kan hij ook met één hand aan de loopkar lopen. Ook dit kan hij al een tijdje. Als hij van mama maar één hand krijgt dan gaat hij in vol protest mee en probeert hij ondertussen elke keer de andere hand te pakken. Ofwel; meneer kán het wel, hij durft het alleen nog niet.
Vandaag was meneer onderweg van de woonkamer naar de keuken en dit gaat dus via de salontafel naar de bank, langs de krabpaal, langs de muur (dan onderweg 3x stoppen om te zwaaien naar mama) en dan het hoekje om naar de keuken. Onderweg had meneer jeuk aan zijn oor en waar hij in vol tempo langs de muur sjeesde kon hij dat dus ook prima een paar stappen met één hand. Maar na de jeuk niet meer. Natuurlijk.
En de overstap naar de salontafel naar de andere bank was iets te groot maar ook dat deed hij vanavond. Omdat hij boos was. En als meneer boos is kan hij dit soort dingen ineens haha. Meneer heeft dus (per ongeluk? uit boosheid? uit frustratie?) twee losse stappen gezet! Welke reden ook; het begin is er zullen we maar zeggen :-)
Daarnaast is meneer "zelfstandig" aan het worden. Ik bracht hem vanmorgen bij de opvang en bleef nog even met de leidster praten. Meneer heeft drie keer naar mij staan zwaaien. Ik gok dat als hij kon praten hij had gezegd "mama ga nou" of "mama wat doe je hier nog?!". Met ophalen zaten alle kinderen nog aan de tafel en waren ze een liedje aan het zingen. Mama heeft vroeger ook in de opvang gewerkt en kent nog veel liedjes dus zong mee. Pakte ondertussen het tasje in en liet smurf even alles afmaken. Toen alle kinderen een doekje kregen en van tafel gingen dacht ik dat het moment daar was om mijn kind mee te nemen naar huis. Dat was echter nog niet de bedoeling hoor! Hij had het nog wel naar zijn zin! Pas toen we halverwege het omkleden waren (ik was op de fiets dus alleen jas aan was niet voldoende) kwam de mama van zijn vriendje en toen pas was het oké om weg te gaan. Zucht...
Ik dacht dat "nee" en "zelfstandig worden" pas later kwam???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten