Enerverend weekje...

Een enerverend weekje was het voor onze kleine man... Soms lijkt de ontwikkeling weken lang stil te staan en dan ineens zit meneer een paar dagen/ een week in een flow waarin hij alle nieuwe dingen lijkt op te zuigen en gaat het ineens heel snel! Voor slapen heeft onze man dan geen tijd want in plaats van dat hij nu met zijn 11 maanden gewoon twee slaapjes op een dag doet die minstens een uur duren, is hij na een half uur wakker. En ook al haal je hem niet meteen uit bed; dan ligt hij in bed te spelen/ kletsen maar slapen doet hij in ieder geval niet meer. En ja dan is hij dus heel veel aan het huilen overdag omdat hij harstikke moe is maar leg je hem dan in bed gaat hij gillen. Hard gillen. En huilen. Hard huilen. Dus ja met in ons hoofd "alles is een fase..." proberen we daar dan maar weer doorheen te komen...

Hoe dan ook; ons mannetje vindt nu écht gevoerd worden niet meer tof. Hij moet zelf eten. En zo niet dan gaan we huilen, met ons hoofd gooien, nee schudden, oogjes dichtknijpen en met zijn hand jouw hand aan de kant slaan. Hoezo een eigen willetje?

Verder had hij ineens door hoe hij achteruit moest tijgeren; kontje omhoog, hoog op de handjes en je dan afzetten; whoesh! En dat dan een paar keer achter elkaar.
En als je op de commode ligt, je iets in je handen krijgt en papa zegt "bal" dan ga je dat in je allerbeste baby-taal proberen na te zeggen. Net als zijn naam.
In de winkelwagen zit je nauwelijks meer gewoon 'zoals het hoort'. Het kan namelijk ook overdwars; één been door een gat, één been recht over het zitje en dan met je rug tegen de zijkant. Met één arm het handvat vast en met je andere arm het karretje achter je. (snap je het nog?) Omdat het kan.
Verstoppertje spelen is ook HEEL leuk. Je achter het gordijn verstoppen; mama die dan je naam roept en dan met een dikke grijns het gordijn aan de kant halen. En dat natuurlijk 300x achter elkaar.
Verder kan meneer nu zelf in zijn handjes klappen. Zodra wij "klap eens in je handjes, blij, blij, blij" gaan zingen verschijnt er een grijns op dat gezichtje en gaat hij in zijn handjes klappen. Nou ja; hij klapt met zijn ene handje op zijn andere haha. Heel schattig. Goed he?
Oh en af en toe probeert hij het zwaaien na te doen... Ja ja we zijn ineens weer een stuk verder!

Vanmiddag ging meneer om 13u naar bed. Kapot was hij. En om half vier (we hadden hem om half 2 even gehoord maar daarna was het weer stil) ben ik serieus gaan kijken of hij nog wel leefde... Kwart voor vier werd meneer wakker. Alsof hij al die weken ineens even in moest halen...

Het slapen overdag blijft een dingetje. Maar goed, verder is hij zich volop aan het ontwikkelen. Hij geniet van de "jaaaaa! goed zo!" die wij elke keer enthousiast roepen als hij iets nieuws doet. Zo had ik van de week een noppenpuzzel (je weet wel; een puzzel waarbij op elk stukje zo'n klein knopje zit). Ik pakte een stukje er uit bij het knopje en meneer deed het na. Ik zei; "jaaaaa! goedzo!!" en vervolgens moet elk stukje er uit waarbij hij elke keer als hij een knopje (keurig tussen wijsvinger en duim) oppakt; hij mij aan kijkt alsof hij wil zeggen; kijk mama goed he? :-)

Afgelopen zaterdag zijn we met hem naar mijn schoonouders op de camping geweest. Even een dagje vakantie. Heerlijk! Onze kleine man heeft genoten; er liepen in totaal 3 kleine hondjes op het grasveld dus er was reuze veel te kijken en te beleven. Harstikke leuk! En ja toen bleek dat ze er OOK nog een glijbaan hadden! Groot feest. Want een glijbaan is harstikke leuk. Tenminste; als hij er op zijn buik met zijn hoofd naar beneden af mag. Elke keer weer zie ik een grote grijns op mij af komen. Prachtig! Na het eten rond kwart voor zeven kakte hij in. Dus; avondfles, autoslaapzak aan en met speen en knuffel in de stoel. Lekker slapen. Tenminste... dat dachten wij... Want meneer moest echt de hele weg ALLES in de gaten houden. Hoe ontzettend moe hij ook was (hij heeft de hele weg geluid gemaakt); slapen kan echt niet als je alles in de gaten moet houden. En dus ging hij eenmaal thuis direct naar bed en viel hij daar als een blok in slaap. Logisch. Toen was het inmiddels 21u!!! Belachelijk laat...

Onze kleine smurf met zijn gekke fratsen...
Zaterdag was hij al weer 11 maanden oud. Nog even en hij is al weer 1.