's Middags maakten we lunch bij mijn vader en 's avonds koken bij schoonvader; kon onze man met beide opa's knuffelen, en zo was Vaderdag weer zo voorbij. Het weekend sloten we af met een spelletje met de buurtjes.
Vandaag hadden we de nieuwe afspraak bij het oogziekenhuis omdat ons mannetje nog steeds een vies oogje blijft houden. Ik begon mijn werkdag vroeger en nam tussendoor iets vrij zodat ik deze keer ook mee kon op verzoek van manlief. Achteraf stonden we binnen een half uur weer terug bij onze auto en dachten we allebei dat dit best telefonisch had gekund. Maar goed; de dokter heeft hem weer even gezien.
Ze vertelde dat bij baby's de traanbuis in het begin klein en nauw is en dat dit vanzelf meegroeit. Omdat het ene oogje over is en het andere oogje echt nog niet moet deze toch open gespoten worden. Dit kan niet anders dan onder narcose. Ik mocht naar de balie om een afspraak hiervoor te maken maar dit kon niet in het oogziekenhuis waar we waren want zij hebben geen narcoseprogramma's.
Bij de balie werd mij vertelt dat er deze maand al een narcoseprogramma geweest was (dit schijnt eens per maand te zijn) en dat er in juli en augustus geen één is in verband met de vakanties (pffff bestaat dat nog?!). Ze zou ons op de lijst zetten en dan hadden we kans dat we in september aan de beurt waren. Tenzij er al te veel mensen op stonden (dit kon zij dan weer niet zien) en dan zou het oktober worden. Dat duurt nog lang! Ben wel blij dat ze nu wat willen gaan doen maar ik had niet verwacht dat we nu weer zo lang moesten wachten...
Ik ben natuurlijk vrij om te gaan en staan waar ik wil dus behalve waar zij mij heen willen sturen zijn er vanuit onze woonplaats nog twee ziekenhuizen goed te berijden dus die ga ik bellen om te vragen of ik bij hen sneller terecht kan. Het oogziekenhuis heeft al toegezegd als ik dat doorgeef dan alles door te willen sturen.
En anders is het dus nog 3 of 4 maanden wachten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten