De eerste dagen als papa en mama...

Nou hoe Thijs zijn start was hebben jullie een klein beetje kunnen lezen. Nu zal ik wat vertellen over onze eerste dagen als papa en mama.

Zoals vertelt mocht papa bij de OK door een raampje mee kijken naar de bevalling. Hij vertelde dat alles met grof geweld ging en dat, toen hij er naar vroeg ze vertelden dat ze inderdaad alleen de buik snijden en de rest scheuren omdat dit sneller zou genezen. Hij vond het heel gek om dit zo te zien gebeuren bij zijn vrouw. Daarna mocht hij nog een stukje navelstreng doorknippen en hij vertelde dat het ook wel eventjes een emotioneel moment was toen hij zijn zoon voor het eerst zag.
Papa is de hele dag bij ons geweest. 's Avonds zijn de opa's en oma's Thijs wezen bewonderen en toen papa rond half 10 naar huis ging was hij compleet stuk gedraaid. Hoogste tijd om thuis lekker te gaan slapen dus!

Voor mij was de start natuurlijk anders want ik was onder narcose. Ik werd wakker op de uitslaapkamer wat bij mij schijnbaar lang duurt (dat wakker worden). Nadat ze me een aantal maal geroepen hadden en gevraagd hadden hoe het ging mocht ik naar mijn mannen toe. Ik weet dat ik onderweg naar de kamer nog gevraagd heb wat mijn kleine mannetje voor Apgar score had (waarom? ja zeg het maar maar dat is wat ik wilde weten haha).
Toen de opa's en oma's kwamen 's avonds was ik wel wat moe maar verder was ik er wel bij en dat is iets wat ik heel duidelijk gezegd had. Ik wilde eerst heel bewust mijn eigen kleine man vast gehad hebben voordat iemand anders dat mocht (papa niet meegeteld natuurlijk).

De eerste nacht was echt NIET fijn. Ik lag met nog een mama met zoon op de kamer en als onze Thijs stil was dan ging buurjongen Sjoerd en als Thijs en Sjoerd stil waren dan snurkte de mama van Sjoerd. En dan lig je natuurlijk niet in je eigen bed, niet in je eigen omgeving, niet op je eigen kussen en met allerlei ziekenhuisgeluiden om je heen. En ja; ik had oordopjes maar geloof me die hebben weinig geholpen die nacht. Losse kwartiertjes heb ik gepakt maar volgens mij niet heel veel meer.

Ondertussen leek Thijs niet te snappen hoe hij moest drinken bij mama dus dit moest tussendoor volop geoefend worden. Fijn al die mensen die aan je tepel knijpen, trekken en duwen. Lekker gevoelig. Gelukkig was Thijs geboren als een flinke Hollandse jongen dus hij kon wel wat hebben.

Dinsdag was papa hier al weer rond 9u en heeft hij bij de zuster afgekeken hoe het badje ging. Gelukkig had papa thuis een beetje bij kunnen tanken. Leuk om papa bezig te zien met zijn zoon. Hij vertelt ook dat "het toch wel heel anders is als het van jezelf is" en dat is natuurlijk ook zo.

Ik heb de eerste dagen last gehad van naar slijm in mijn keel waardoor ik moest hoesten wat natuurlijk hartstikke zeer deed met die buikwond. Geen handige combi. Verschillende houdingen had ik ook niet door mijn lijf dus af en toe zat ik mezelf behoorlijk in de weg.

Nacht twee ging voor mij al een stuk beter (inmiddels met een andere buurvrouw en buurjongetje).
Afgelopen nacht heb ik alleen met Thijs op de kamer geslapen en dit was heerlijk. Thijs meldde zich rond 1u en rond 4u en dat was prima! Tussendoor alleen wat geprutteld maar absoluut een heerlijk mannetje.

Inmiddels snapt Thijs helemaal hoe hij bij mama aan moet happen. Ze hebben getwijfeld of zijn tongriempje te kort was omdat het niet goed ging en het zeer deed. Thijs had elke keer de neiging om op zijn onderlip of eigen tong te gaan sabbelen waardoor hij mij niet goed pakte. Inmiddels gaat het soms één of twee keer mis en daarna goed en dan probeert hij ook te drinken.
Helaas heeft het lijf van mama nog niet door dat de kleine er echt is en dus is de borstvoeding nog niet echt op gang. Omdat het een keizersnede is geweest is dit normaal en kan het echt nog wel langer duren. Ik ben ook direct op maandag al begonnen met kolven om alles zo veel mogelijk te stimuleren. Wat er wel uit kwam was elke keer zo weinig dat het de moeite haast niet was maar dit gemengd met kunstvoeding hebben we nu als voeding. Door een slangetje langs het tepelhoedje. Even Thijs foppen zodat hij denkt dat het echt bij mama vandaan komt maar dit drinkt hij goed! Gelukkig maar.

Vanmorgen met kolven had ik EINDELIJK een piepklein laagje in een flesje. We hopen dat dit het begin is van nog veel meer en dat we het uiteindelijk niet meer nodig hebben.

Hoe dan ook; papa heeft les gehad in hoe hij mij kan helpen met het bijvoeden, mijn buikwond gaat supergoed. De pleister is er af. Ik red mezelf inmiddels naar het toilet zonder flauw te vallen (hier was ik dag 1 en deel dag 2 heel goed in) en kraamzorg en een hoog/laagbed voor thuis zijn geregeld. Wij zijn supertrots op ons mannetje want hij doet het hartstikke goed. Ik merk ook echt dat hij anders is nu hij gewoon voldoende voeding binnen krijgt.
Vanmiddag mogen we naar huis. Papa is heel blij (geeft veel rust natuurlijk bij hem met al dat heen en weer rijden naar het ziekenhuis) en ik ben natuurlijk ook blij dat ik met mijn twee mannen naar huis mag.

Ofwel; ik doe hier nog even de lunch, nog een keer voeden, mezelf opfrissen (jaja dat kan ik zelf alleen douchen moet op een stoel maar ach dat redden we ook wel weer) en daarna komt papa met oma ons halen!

Ben benieuwd hoe het thuis allemaal voelt en gaat maar daar volgt vanzelf een nieuwe blog over natuurlijk :-)

Heb ik jullie zo een beetje vertelt hoe het met ons gaat?