Waar we eerder al "ontslagen" waren bij de manueel therapeut, gaf vandaag de kinderfysiotherapie aan dat meneertje klaar was. Goed nieuws dus! Ik schreef het al eerder; het gaat super goed met meneer. En waar hij het eerst wat betreft fijne motoriek prima deed, liep hij op gebied van de grove motoriek behoorlijk achter. Inmiddels kan meneer kruipen (ook in de tweede en derde versnelling haha), tijgert ook met zijn armen om en om, gaat zelf zitten, zit op zijn knietjes, staat, danst aan de tafel, klimt in razend tempo de trap op (rechter knietje, linker voetje en hop omhoog), loopt zijwaarts langs de tafel, loopt om het hoekje van de tafel, steekt over van tafel naar bank (draait daarbij zijn romp met maar één handje vast), maakt een paar stapjes aan mama's (of papa's) handen; allemaal keurig!! En hij heeft er ook reuze veel plezier in. Fantastisch om te zien.
Nu nog "kilometers maken achter de loopkar" aldus de fysiotherapeut. Maar een nieuwe afspraak maken hoefde van haar niet meer want meneer doet het fantastisch. We zijn echt op tijd geweest met het aanmelden; meneer had alle eigenschappen om een billenschuiver te worden en liep echt wel achter. Nu is hij dit niet gaan doen en heeft hij dankzij de oefeningen met papa en mama ineens reuzensprongen gemaakt in zijn grove motoriek.
En mama? Mama is blij dat ze deze keer eigenwijs was (ik ben heel vaak eigenwijs maar het is niet altijd ten goede haha) en heeft doorgezet naar de fysiotherapeut. En nu ook gerustgesteld. Want ook ik zie dat het goed gaat en dat meneer minder gefrustreerd is en er plezier in heeft.
Het lukt hem en daar wordt hij blij van. En trots.
En daar worden wij dan weer blij van. En trots.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten